فصل دوم : شناخت واقعيّت دنيا

در ادامه آنچه گفتيم، بايد به اين نكته نيز اشاره كنيم كه بسيارى از متون دينى ما ، به تبيين ماهيت دنيا پرداخته اند.
هر چند زندگى انسان ، محدود به دنيا نيست ، اما ما انسان ها ، اكنون در اين دنيا زندگى مى كنيم و شرط موفقيت در زندگى ، اين است كه شرايط زندگى در دنيا را درك كنيم . تصوّر شما از «دنيا» و «زندگى» چيست و چه انتظارى از آنها داريد؟ آيا تصوّرها و انتظارهاى شما مطابق واقع است؟ آيا دنيا را آن گونه كه مى خواهيد، تصوّر مى كنيد و يا آن گونه كه هست ، مى بينيد؟

۱ . اين جا دنياست!

هميشه به ياد داشته باشيد كه اين جا دنياست و بهشت نيست . افراد ناراضى معمولاً كسانى اند كه از دنيا انتظار بهشت را دارند .
اگر انسان از دنيا انتظار بهشت داشته باشد ، ميان انتظارات و واقعيت هاى زندگى ، ناهماهنگى به وجود خواهد آمد و اين ناهماهنگى ، به ناكامى مى انجامد و ناكامى ، فشار روانى (تنيدگى) ^۱ انسان را به شدت افزايش مى دهد و در نتيجه ، موجب احساس نارضايتى از زندگى مى گردد . اما اگر دنيا را آن گونه كه هست بشناسيم و بپذيريم و بر اساس شرايط موجود ، به برنامه ريزى و فعّاليت بپردازيم ، مى توانيم اميدوار باشيم كه به

امام على عليه السلام در اين باره مى فرمايد :
بهترين دفع كننده اندوه ، يقين است . ^۱