پيامدهاى بى تابى كردن
ترديد نداشته باشيد كه بى تابى كردن ، كوچك ترين تأثيرى در بهبود وضعيت شما نخواهد داشت . به وسيله بى تابى كردن ، آنچه از دست رفته ، باز نمى گردد و مصيبت وارد شده ، از بين نمى رود و احساسات و عواطف انسان ، كنترل نمى شود . امام على عليه السلام در اين باره مى فرمايد :
غمگينى و بى تابى ، آنچه را از دست رفته ، باز نمى گردانند . ۱
وانگهى كسى كه به جنگ با بلايا برمى خيزد ، «انتظار» پيروزى دارد و چون به هدف خود نمى رسد ، فشار روانى بيشترى ، وى را در بر مى گيرد . برآورده نشدن انتظارات و احساس شكست ، خود ، عواملى براى افزايش تنيدگى خواهند بود . با اين حساب ، درافتادن با سختى ها و بلاها ، نه تنها به رفع مشكل ، كمك نمى كند ، بلكه به رنج آن نيز مى افزايد . ورود سختى ها خود ، تنيدگى زاست و درافتادن با آنها ، افزاينده تنيدگى است، نه كاهنده آن! و ما به دنبال چه بوديم؟ كاهش تنيدگى يا افزايش آن؟! امام على عليه السلام در اين باره مى فرمايد:
بى تابى كردن ، محنت را بزرگ تر مى كند . ۲
هر چند صبر كردن ، دشوار است ، ولى دشوارتر از پيامدهاى بى تابى كردن نيست . ۳ و سرّ آن ، اين است كه بى تابى كردن نمى تواند تقدير را برگرداند . ۴ به همين جهت ، كسى كه بى تاب شود ، فقط مصيبت خود را بزرگ تر كرده است . ۵ از اين روست كه امام كاظم عليه السلام مصيبت را براى شخص بى تاب ، دو برابر مى داند:
1.غرر الحكم ، ح۵۶۱۲ .
2.همان ، ح۵۶۱۹ .
3.الدعوات ، ص۱۶۷ ، ح۴۶۴ ؛ المائة كلمة ، ح۴۲ ؛ المناقب ، خوارزمى ، ص۳۷۵ ، ح۳۹۵ .
4.غرر الحكم ، ح۵۶۲۵ ؛ عيون الحكم والمواعظ، ص۲۱ .
5.غرر الحكم ، ح۵۶۳۱ ؛ عيون الحكم والمواعظ، ص۴۲۹ .
