مقدمه ناشر

خالق جهان و انسان ، خداوند متعال است . او براى خلقت خويش ، هدفى را اراده كرده است . جالب است كه آفرينش انسان ، به تصريح قرآن كريم ، خود ، هدف برخى از خلقت هاى ديگر است . چه بسا ابر و باد و مه و خورشيد و فلك و بسيارى از موجودات ديگر ، براى بودن ما در اين دنيا باشند!
حال ، اين سؤالْ مطرح است كه هدف از به وجود آمدن خود ما چيست؟
پاسخ ، تكامل و به خدا رسيدن است وبى شك براى اين هدف ، بايد از گذرگاه دنيا به خوبى عبور كرد و راه و روش درستْ زيستن را آموخت و به خوبى به كار بست . اين جاست كه بحث رضايتمندى از زندگى مطرح مى گردد . كسى كه راه و روش زندگى كردن را آموخته باشد ، مسلّما به موفقيت خواهد رسيد و از زندگى خود ، راضى خواهد بود ، گرچه آن زندگى داراى فراز و نشيب ها و حتى مصائب و مشكلاتى باشد .
صاحب نظران علوم انسانى ، غالبا فرمول هايى براى رضايتمندى انسان از زندگى ارائه نموده اند ؛ اما امتياز آنچه پيش رو داريد ، اين است كه مسئله را از ديدگاه آيات و احاديث ، بررسى نموده است . اين ، نكته قوّتى براى كتاب گران سنگ حاضر شمرده مى شود ؛ چرا كه خالق انسان به حال او آگاه تر است و طبعا فرمولى كه او عرضه مى كند ، قابل قياس با هيچ يك از فرمول هاى ديگر نيست . اوست كه جهان و انسان را آفريده و به تمامى نقاط قوت و ضعف و عيان و پنهان آدمى ، آگاهى كامل دارد .