مدتی نیز از سوی هارون، ولایت خراسان و همچنین ریاست دیوان خاتم۱ و مسئولیت محافظان۲ هارون عباسی را عهده‌دار بود. نصربن محمدبن اشعث نیز در زمان مهدی عباسی بر مناطقی چون سند و فلسطین حاکم بوده است.۳ گفته شده که هارون عباسی در سال ۱۷۳ قمری جعفربن محمدبن اشعث خزاعی را از استانداری خراسان عزل کرد و فرزندش عباس‌‌بن جعفر را به جای وی گماشت؛۴ البته پس از چندی او را نیز عزل کرد.۵ ظاهراً عباس‌‌بن جعفر خزاعی در محله باب المحول بغداد سکونت داشته است.۶
گزارش‌ها حاکی از آن هستند که خزاعی‌ها از زمان امامت امام صادق علیه السلام به امامیه روی آوردند. گفته شده که محمدبن اشعث خزاعی به دلیل مشاهده کرامتی از امام صادق علیه السلام و اعتراف منصور دوانیقی به مقام امامت آن حضرت، صاحب بصیرت شده است.۷ رجال‌شناسان امامی، جعفربن محمدبن اشعث خزاعی را در زمره اصحاب امام صادق علیه السلام نام برده‌اند.
در برخی منابع گزارش شده که یحییٰ برمکی - از وزرای هارون - به خاطر حسادتی که نسبت به جعفر خزاعی داشت، بر آن شد تا از امام کاظم علیه السلام و جعفر خزاعی امامی‌مذهب نزد هارون عباسی سعایت نماید.۸ گفتنی است که جعفر در اسناد بعضی روایات امامیه نیز واقع شده است.۹ عباس‌‌بن جعفربن محمدبن اشعث
1.. ابن‌جوزی، المنتظم، ج۸، ص۳۳۷.
2.. یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۲۹.
3.. همان، ص۳۹۸؛ طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۹۴.
4.. ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۱۱، ص۱۰.
5.. صادقی، دولتمردان شیعه، ص۱۴۸.
6.. طبری، تاریخ طبری، ج۷، ص۱۳۱.
7.. صفار، بصائر الدرجات، ص۲۶۵-۲۶۶؛ کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۷۵.
8.. ابوالفرج اصفهانی، مقاتل‌الطالبیین، ص۳۳۳-۳۳۴؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج۱، ص۷۰-۷۱.
9.. برقی، المحاسن، ج۱، ص۲۶۰.
