«كثیرالروایه» شناخته می‌شود، ۱ روایات فراوانی از مشایخ قم - به ویژه از احمدبن عیسیٰ اشعری و محمدبن احمدبن یحییٰ اشعری - را در خراسان و ماوراءالنهر در موضوعات گوناگون منتشر کرد. شمار قابل ملاحظه‌ای از این احادیث، در تمجید زراره و هم‌فكران او و حتیٰ در مدح مشایخ قمی بوده است.۲
عیاشی و كشّی با وجود تفاوت دیدگاه، به روایات ابن‌فیروزان - به‌ویژه احادیثی از طریق محمدبن موسیٰ همدانی و ابراهیم‌بن هاشم در مدح هشام - توجه شایانی نشان دادند.۳ البته اخبار وی از مشایخ قم در مذمت یونس‌بن عبدالرحمان، واكنش كشی - مدافع جریان یونس - را برانگیخته و او را به توجیه سندی و دلالی این منقولات وادار كرده است.۴ بعضی از شاگردان سعد‌بن عبداللّه - محدث نام‌دار قم - نیز سفرهایی به خراسان و ماوراءالنهر داشتند. یكی از آنها محمدبن قولویه قمی است كه حدیث قمیان را به آن منطقه منتقل كرد. تقریباً همه روایاتی كه كشی نقل كرده، از طریق سعد اشعری بوده است كه شمار قابل توجهی از آن در ستایش زراره و هم‌فكرانش می‌باشد.۵ حسین‌بن حسن‌‌بن بندار قمی، شاگرد دیگر سعد اشعری نیز با سفر به ماوراءالنهر، روایات قمی‌ها را در آنجا نشر داد.۶
یكی از كتاب‌های حدیثی محمدبن حسن‌‌بن بندار قمی نیز از طریقی نامعلوم به ماوراءالنهر راه پیدا كرده بود كه كشی از آن استفاده كرده است.۷ ابوعلی احمدبن علی قمی معروف به «شقران» نیز در كش سكنا گزیده بود.۸ او شماری از روایات مشایخ
1.. شیخ طوسی، رجال، ص۴۲۹.
2.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۳۴۵، ۳۵۵، ۳۶۹، ۴۳۴؛ ج۲، ص۸۵۸- ۸۵۹، ۶۲۴، ...
3.. همان، ج۲، ص۵۴۹-۵۵۱، ۵۶۷-۵۶۸، ... .
4.. همان، ص۷۸۵-۷۸۸.
5.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۳۴۷-۳۵۵، ۳۷۱، ۳۹۸-۳۹۹، ... .
6.. همان، ص۳۵۲، ۴۱۵؛ ج ۲، ص۵۰۷-۵۰۸.
7.. همان، ص۳۴۲-۳۴۳؛ ج ۲، ص۴۸۷، ۷۹، ... .
8.. شیخ طوسی، رجال، ص۴۰۷.
