خواندن وی به سبب تأثیرپذیری فقهی‌اش از یونس بوده است.
یکی از فقهای امامیه نوح‌‌بن شعیب بغدادی - از اصحاب امام جواد علیه السلام - می‌باشد که در بغداد فعالیت می‌کرده و احادیث فقهی وی در مصادر امامیه قابل توجه است.۱ او اصالتاً اهل نیشابور بوده و با عنوان «نیشابوری» و یا «خراسانی» در طریق بعضی از روایات قرار گرفته است.۲ نوح‌‌بن شعیب بغدادی با محافل هوادار هشام‌‌بن حکم مرتبط بوده۳ و از هشام‌‌گرایانی چون عبدالعزیزبن مهتدی اشعری، روایت نقل کرده است.۴ افزون بر این، فضل‌‌بن شاذان نیشابوری - هوادار بنام هشام و یونس - با وی در عراق ملاقات داشته و مسائلی از فقه را نیز از او فرا گرفته است.۵ همو با تعابیری مانند «فقیهاً عالماً صالحاً مرضیاً» از نوح‌‌بن شعیب یاد کرده است.۶ با این همه از ارتباط این فقیه بغدادی با یونس‌‌بن عبدالرحمان چیزی نمی‌دانیم.
دیگر شاگردان متکلمِ هشام‌‌بن حکم
علاوه بر فعالیت‌های کلامی و فقهی یونس‌‌بن عبدالرحمان و شاگردان او در بغداد، برخی دیگر از شاگردان هشام‌‌بن حکم نیز در اواخر سده دوم و اوایل سده سوم در بغداد، فعالیت کلامی داشته‌اند. شاید بتوان گفت آنان در بغداد، مستقل از یونس‌‌بن
1.. برقی، المحاسن، ج۲، ص۴۲۶، ۴۴۱؛ کلینی، الکافی، ج۳، ص۲۵۰؛ ج۵، ص۳۳۸، ۳۶۲-۳۶۳، ۴۶۷، ۵۶۱-۵۶۲، ج۶، ص۲۹۸، ۳۲۳، ۴۴۳؛ شیخ طوسی، الاستبصار، ج۱، ص۳۵، ۱۰۷، ۴۸۳، ج۲، ص۱۳۴؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۱، ص۱۲۴، ۱۴۲، ۲۴۱، ۳۷۱.
2.. در این باره نک: شوشتری، قاموس الرجال، ج۱۰، ص۴۱۰.
3.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۳۳؛ او همچنین مناظرۀ کلامی میان هشام بن حکم و ابن ابی‌‌العوجاء زندیق را نقل کرده است. (کلینی، الکافی، ج۵، ص۳۶۲-۳۶۳).
4.. شیخ صدوق، الخصال، ص۲۴۹.
5.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۳۲-۸۳۳.
6.. شیخ طوسی، رجال، ص۳۷۹.
