این اعلامیه، چون انسان دارای کرامت، حرمت و احترام است، دارای برخی حقوق اساسی و بنیادی است.۱
به باور برخی دانشمندان اسلامی، اصل کرامت نفس، پایه و محور همه تعلیمات اخلاقى است و در منابع اسلامى بر موضوعى دیگر بدین پایه تأکید نشده است.۲
قرآنکریم انسان را موجودی باعظمت، تکریم شده و برتر از مخلوقات بسیاری معرفی شده است.۳ شایستگی انسان از دو حیث مورد تکریم الهی است: نخست از جنبه ذاتی و تکوینی که اشرف مخلوقات است و سپس از این حیث که با ایمان و عمل صالح، شایستگی رسیدن به جایگاه قرب الهی را به دست میآورد؛ بنابراین انسان، هم کرامت ذاتی دارد، هم کرامت اکتسابی.
مقصود از کرامت ذاتی آن است که خداوند متعال انسان را به گونهای آفریده است که در مقایسه با برخی موجودات دیگر از لحاظ ساختمان وجودی، امکانات و مزایای بیشتری دارد یا تنظیم و ساختار امکاناتش به شکلی بهتر است.
در واقع این نوع کرامت، حاکی از عنایت ویژه خداوند به نوع انسان است و همه انسانها از آن برخوردارند؛ ازاینرو هیچ کس نباید خود یا دیگری را به سبب برخورداری از آنها بر موجودی دیگر برتر بداند و آن را ملاک ارزشمندی و تکامل انسانی خود بداند، بلکه باید خداوند را بر آفرینش چنین موجودی با چنین ویژگیهایی ستود.
مقصود از کرامت اکتسابی نیز دستیابی به کمالهایی است که انسان در پرتو ایمان و عمل صالح خود به دست میآورد. کرامت اکتسابی، برخاسته از تلاش و ایثار انسان و معیار ارزشهای انسانی و ملاک تقرّب در پیشگاه خداوند است. با
