قانون، هیچ کس نمی‏‏تواند استفاده از حق خود را سبب آزار و اذیت دیگران قرار دهد؛ زیرا بسیاری از اعمال و توجیهات افراد، محمل قانونی ندارد و محکمه پسند نیست؛ بنابراین هیچ همسایه‏ای حق ایجاد مزاحمت برای دیگران را ندارند.

گرچه هر فردی در زندگی خود آزاد و مختار است، اما نحوه رفتار و گفتار وی و خانواده‏اش باید به گونه‏ای باشد که مزاحم همسایگان نباشد و در روند عرفی و معمول زندگی آنها اختلال ایجاد نکند.

اگر تذکرات محترمانه در تغییر رویه ناپسند همسایه مزاحم مؤثر نباشد، می‏توان از طریق طرح شکایت کیفری یا اقامه دعوای حقوقی، نسبت به الزام خاطی برای ترک مزاحمت و پرداخت خسارت معنوی و مادی، احقاق حق کرد.

در چنین شرایطی می‏‏توان با عنوان «ایجاد مزاحمت و سلب آسایش و آرامش خود و خانواده و سایر واحدها» و به استناد ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‏‏های بازدارنده)^۱ به دادسرای عمومی و انقلاب محل زندگی خود شکایت کرد.

به اذعان بسیاری از کارشناسان و مشاوران حقوقی، بهترین راه برای جمع‏‏آوری دلایل اثباتی جرم، این است که از طریق پلیس ۱۱۰ اقدام شود تا بدین وسیله مأموران پلیس در زمان وقوع جرم به محل بیایند و مشهودات عینی خود در وقوع جرم را صورتجلسه کنند. این صورتجلسه اعتبار شهادت شهود را دارد و برای دادسرا برای اثبات جرم شخص مزاحم و متجاوز کفایت می‏‏کند.

ه‍ . نقل مکان زندگی

آموزه‏های دینی، آخرین راهکار مواجهه با مزاحمت‏‏ها و اذیّت‏‏های همسایگان را هنگامی که تلاش‏‏ها برای تغییر رفتار و اصلاح او مؤثر نیفتد، نقل مکان زندگی به جای

خداوند متعال نیز در قرآن‏‏کریم حق انتقام ‏گرفتن از متجاوز را به فرد مورد تجاوز می‏دهد:

(وَلَمَن انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَاُوْلئِكَ ما عَلَیهِم مِنْ سَبِیل^۱؛

به یقین، کسانى که پس از مظلوم شدنشان انتقام بگیرند، هرگز (از نظر عقل و شرع) راهى بر (تعدى و تجاوز به) آنها نیست).

در آیه‏ای دیگر آمده است:

(لایحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلّا مَنْ ظُلِمَ وَكانَ الْلّهُ سَمِیعاً عَلِیماً^۲؛

خداوند بدگویى بلند و آشکار را دوست ندارد، جز براى کسى که بر او ستم رفته باشد، و خداوند همواره شنوا و داناست).

خداوند دوست ندارد کسی بدی دیگری را فریاد زند، مگر مظلومی که به قصد گرفتن حقش از ظالم، چاره‏ای جز بدگویی از ظالم ندارد؛ پس هنگامی که ستمی بر کسی می‏رود، اجازه دارد برای رفع ظلم از خود فریاد زند و حتی بدی‏های طرف مقابل را برملا کند؛ زیرا خدا نمی‏خواهد انسان‏ها برای این‏که متین و موقّر و آرام باشند، ظلم‏‏پذیر بار آیند و برخی نیز به آنان ظلم کنند؛ زیرا در مواردی، شرایط روحی، روانی و تربیتی شخص مجرم و متجاوز به گونه‏ای است که اگر از گناهش درگذرند و تجاوزش را نادیده انگارند، جَری‏تر و بدکارتر خواهد شد و تجاوز به حقوق دیگران را ادامه و توسعه خواهد داد؛ بنابراین بعضی مجرمان طوری هستند که جز با برخورد قاطع، کیفر و عقوبت، نمی‏توان مانع تجاوزشان شد.

د. رجوع به مراجع قانونی

یکی از اصول مربوط به فرهنگ آپارتمان ‏نشینی، رعایت حقوق دیگران است که مباحث حقوقی و قوانین مربوط به آن باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. مطابق