221
درآمدی بر اخلاق همسایگی بر اساس آموزه‌های اسلامی

بازمی‏‏زنند؛ برای مثال، ساکنان طبقه همکف مدعی می‏شوند که چون از آسانسور استفاده نمی‏‏کنند، پول شارژ مرتبط با آن را نیز نمی‏‏پردازند. عدم بهره‏‏برداری از سایر امکانات ساختمان همچون پشت بام، سیستم‏‏های حرارتی یا برودتی، محوطه، گُل‏‏کاری و... نیز گاهی شامل چنین ادعاهایی می‏‏شوند.

این ادعاها اغلب با حاشیه‏‏هایی نظیر نارضایتی از عدم رعایت صرفه‏‏جویی در مصرف انرژی بخش‏‏های مشترک توسط فرد یا افراد دیگر و دستاویز ‏‏کردن آن برای نپرداختن هزینه شارژ، اعتراض به نحوه تقسیم هزینه‏‏ها براساس تعداد افراد خانوار، قبول‏‏نداشتن مبلغ هزینه‏‏ای که برای تعمیرات پرداخت شده است و... نیز همراه می‏‏شود و نظم طبیعی زندگی جمعی را بر هم می‏‏زند.

براساس ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‏‏ها (اصلاحی سال ۱۳۷۶شمسی)، حتی اگر یکی از ساکنان از قسمت‏‏های مشترک (مشاع) استفاده نکند، باز هم باید هزینه‏‏های آن را بپردازد. چنین کاری برای بسیاری از افراد، پذیرفتنی نیست، اما باید پذیرفت که بدون رعایت چنین قوانینی، هرچند ناقص، نمی‏‏توان امور مجتمع‏ها را مدیریت کرد.

اگر عدم استفاده از مشاعات توجیه معقولی برای نپرداختن هزینه‏‏های آن باشد، سایر افراد نیز می‏‏توانند توجیهاتی نظیر استفاده محدود کردن، عدم مطلوبیت بهره‏‏برداری از مشاعات و... طرح کرده، قوانین را نقض کنند.

گاهی مالک یک آپارتمان ادعا می‏کند که چون در خارج از کشور زندگی می‏کند و تنها سالی چند روز به آپارتمان خود می‏آید، نباید حق شارژ بدهد! اما باید دانست که طبق قانون، نبودن مالک در ساختمان، دلیلی برای نپرداختن حق شارژ نیست؛ زیرا این مسئله مانند پرداخت حق بیمه اتومبیل است که خواه صاحبش آن را همیشه در پارکینگ منزلش پارک کند یا هر روز با آن مسافرکشی کند، باید حق بیمه آن را بپردازد و هیچ ‏‏وقت نمی‏تواند بگوید که چون خودروی من در پارکینگ است و از آن استفاده نمی‏کنم، نباید حق بیمه بپردازم!


درآمدی بر اخلاق همسایگی بر اساس آموزه‌های اسلامی
220

مدیره مجتمع‏ها از مصیبت‏‏دیدگان و سرکشی به یتیمان، تبریک ازدواج، تشکیل انجمن فرهنگی برای برگزاری مراسم ملی و آیینی، تشکیل گروه ورزش همگانی و صبحگاهی و... از زمره فعالیت‏‏هایی است که به نظر می‏‏رسد وجود آنها در محله‏‏ها و مجتمع‏‏های آپارتمانی موجب ترغیب و تشویق همسایگان به رفت و آمد، ارتباط، و تعامل بیشتر با یکدیگر می‏شود.

۲. ضعف همکاری همگانی در مدیریت مجتمع‏‏

عدم همکاری همگانی در پیگیری اموری همچون تأخیر در پرداخت هزینه شارژ یا تعمیرات، بی‏‏تفاوتی به برگزاری مجمع عمومی سالانه، بی‏توجهی در رفع مشکل عمرانی، فیزیکی و... توسط برخی مالکان و ساکنان، اخلال جدّی در اداره امور آپارتمان‏‏ها پدید می‏‏آورد. همچنین پرداخت ‏‏نشدن بموقع هزینه‏‏های اصلی نظیر بهای آب، برق، گاز و تعمیرات ضروری، رفع نیازهای اولیه تمامی ساکنان را دشوار می‏‏سازد.

تأخیرهای ناموجه در سایر حوزه‏‏های زندگی آپارتمان نشینی نیز می‏‏تواند برای برخی ساکنان دیگر دردسرساز باشد؛ مثلاً نقص در عملکرد کولرهای آبی که با نشت آب یا حتی سر و صدای آزار دهنده برای ساکنان طبقه آخر همراه می‏‏شود؛ در حالی که شاید این تأخیر نزد عده‏‏ای چنین توجیه شود که «کولر خودمان است و هر وقت بخواهیم، تعمیرش می‏‏کنیم!» اینجاست که ذهنیت‏‏های نادرست و ضعف‏‏های فرهنگی رخ می‏‏نماید و ضرورت آموزش‏‏های مدنی و قانونی در این حوزه را پررنگ‏‏تر جلوه می‏‏دهد.

در این میان، آنچه بیشتر به چشم می‏‏آید، عدم همکاری در تأمین هزینه‏‏های مالی مجتمع‏‏های آپارتمانی است که با پرداخت مبلغ شارژ ماهانه صورت می‏‏گیرد. پرداخت پول شارژ در اغلب ساختمان‏‏ها مشکلی جدی است. گاهی برخی ساکنان با ادعای عدم استفاده از بخش‏های مشترک، از هزینه‏‏های نگهداری و تعمیرات آنها سر

  • نام منبع :
    درآمدی بر اخلاق همسایگی بر اساس آموزه‌های اسلامی
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد تقي سبحاني نيا
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 10220
صفحه از 268
پرینت  ارسال به