ب. تمهیدات کالبدی
معاشرت و تعامل اجتماعی میان همسایگان، علاوه بر مجاورت، نیازمند فضای فیزیکی برای ملاقات و گفتوگوست. ساختار کالبدی و فیزیکی، ممکن است گشاینده یا محدود کننده فرصتها برای ارتباط باشد.
فضاهای مذهبی (مسجد، حسینیه، تکیه و مُصلّا)، فضاهای شهری (مراکز خرید، ایستگاه اتوبوس و پیادهرو)، فضاهای فرهنگی ـ آموزشی (فرهنگسرا، کانون فرهنگی، کتابخانه، سینما، نمایشگاه) و فضاهای ورزشی و تفریحی از تمهیدات کالبدی است که زمینه معاشرت و تعامل اجتماعی مطلوب را فراهم میسازد.
ایجاد فضاهای یاد شده، بیشتر بر عهده وزارت مسکن، شهرداریها و دیگر مسئولان شهر سازی است که باید با هماهنگی و برنامه ریزی یکسان اقدام کنند.
ج. تشکیل گروههای همیاری
مهمترین عامل در افزایش تعامل و مشارکتهای اجتماعی، حاکمیت فرهنگ همیاری در جامعه است. همیاری و تعاون، اساس سنّت اسلامی و به معنای کمک رسانی به یکدیگر است.۱ بر این پایه، یکی از شاخههای ارتباط اجتماعی در جامعه اسلامی، همیاری و تعاون گروهی است که برکات فراوانی را به همراه خواهد داشت.
همیاری به شکلگیری ایدههای جدید و جستوجوی راههای مقابله با مشکلات فراروی اعضا کمک میکند. همچنین کمک به جامعه برای حل مشکلات عمومی و تلاش برای تغییر نگرشها نسبت به مسائل، از دیگر فواید شکلگیری گروههای همیاری و همکاری گروهی است.
تشکیل گروههای مطالعاتی برای شناسایی مشکلات و موارد نابهنجار در سطح محلی توسط هیئت مدیره مجتمعها، تشکیل گروههای کوچک تولید خانگی، تأسیس صندوق قرضالحسنه برای رفع نیازهای مالی ساکنان، دلجویی هیئت