ختم یا عروسی همسایه، مبدأ بسیاری از دوستیهای ماندگار میشود. پرسیدن از گرفتاریها و مشکلات همسایگان و تلاش در حلّ و رفع آنها، انسگرفتن با آنها، در رنج و راحت دیگران شریک شدن، اختلافات را به آشتی تبدیل کردن و دهها کار دیگر که هزینه و زحمت چندانی ندارد، میتواند بذر محبت در دل افراد افشانده و الفت و رفاقت ایجاد کند.
افراد جامعهای که از سرمایه محبت و یکدلی برخوردار باشند، به یقین بازوی محکمی برای یکدیگر و یاور هم در سختیهای زندگی خواهند بود و به همین سبب در روایات اسلامی مواردی همچون عیادت به هنگام بیماری، تبریک در زمان خوشیها، تسلیت در مصیبتها و شرکت در تشییع جنازه او و بستگانش، از حقوق همسایه به شمار آمده و مورد سفارش قرار گرفته است.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و اله در بیان حق همسایه، به حضور در شادیها و همدردی در مصیبتهای همسایگان چنین توصیه فرموده است:
أَ تَدْرُونَ مَا حَقُّ الْجَارِ قَالُوا لَا، قَالَ... إِنْ أَصَابَهُ خَیرٌ هَنَّأْتَهُ وَ إِنْ مَرِضَ عُدْتَهُ وَ إِنْ أَصَابَتْهُ مُصِیبَةٌ عَزَّیتَهُ وَ إِنْ مَاتَ تَبِعْتَ جَنَازَتَه...۱.
آیا میدانید حق همسایه چیست؟ گفتند: نه؛ سپس آن حضرت خودشان فرمودند: از حقوق همسایه این است که اگر خیر و خوبی به وی رسید، به او تبریک و شادباش بگویی و اگر بیمار شد، به عیادتش بشتابی و هرگاه مصیبتی به وی رسید، او را تسلیت و دلداری بدهی و هر زمان از دنیا رفت، بر تو لازم است که در تشییع جنازه او حضور یابی.
در روایتی دیگر در بیان شیوه تعزیت همسایگان این نکته مورد توجه قرار گرفته است که سزاوار است همسایگان شخص مصیبتزده را تا سه روز اطعام کنند۲؛ چرا که بدین وسیله از شدّت مصیبت و اندوه وی کاسته شده و به زندگی امیدوارتر
