آخرین نمازش را مى‌خواند. و در خواندن، چنان بخوان که گوش‌های تو بشنود و [با بلند خواندن] آن را که کنارت ایستاده میازار.^۱

۲۲۰.صحیح بخارى ـ به نقل از ابو قتاده ـ: در حال نماز خواندن با پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بودیم که صدای همهمه‌ مردانی را شنید، وقتی نماز را پایان داد فرمود: شما را چه شده بود؟ ‌گفتند: شتابان به سوی نماز می‌آمدیم. فرمود: چنین نکنید. هر گاه به نماز می‌آیید آرامش داشته باشید. به هر اندازه از نماز رسیدید بخوانید و آن چه را از دستتان رفت کامل کنید.^۲

۲۲۱.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر یک از شما که به سوی نماز رهسپار می‌شود، آرام و با وقار گام بردارد، سپس هر مقدار از نماز را که رسید، بخواند و آن را که پیش از آمدنش خوانده شده به جای آورد.^۳

۲۱۶.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر گاه امام تکبیر گفت تکبیر بگویید و هر گاه رکوع کرد رکوع کنید زیرا امام پیش از شما رکوع می‌کند و پیش از شما بلند می‌شود.^۱

۲۱۷.تهذیب الأحكام ـ به نقل از عبداللّه‌ بن جارود و فضیل بن یسار از امام صادق علیه السلام ـ: از آن حضرت در باره مردی پرسیدیم که همراه امام جماعتی که به او اقتدا کرده به نماز ایستاده اما پیش از سر برداشتن امام از سجده، او سر از سجده بلند کرده است، [باید چه کند؟] فرمود: باید سجده کند [یعنی بلافاصله به سجده برگردد].^۲

۲۱۸.تهذیب الأحكام ـ به نقل از سهل بن یسع اشعری ـ: از امام رضا علیه السلام در باره کسی پرسیدم که همراه امام جماعتی که به او اقتدا کرده است به رکوع رفته ولی پیش از امام سرش را بلند کرده است [باید چه کند؟]. فرمود: به رکوع او باز گردد.^۳

۷ / ۱۰

مجموعه کارهایی که شایسته مأموم است

۲۱۹.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر گاه بانگ نماز را شنیدید با آرامش اجابت کنید و اگر (در صف نماز،) شکافی یافتی وارد آن شو [و آن جا را پر کن] و الا جا را بر برادر مسلمانت تنگ نگردان، و مانند كسى نماز بگزار كه