است و به او اطمینان داری، قرائت او برای تو کفایت می‌کند، و اگر دوست داری که خود نیز [حمد و سوره] بخوانی، در نمازی که آهسته می‌خواند بخوان، ولی هنگامی که بلند خواند ساکت باش، خداوند متعال فرمود: «سکوت کنید بدان امید که مشمول رحمت خدا شوید».^۱

۷ / ۹

پیروی کردن از امام جماعت

۲۱۳.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر که پیش از امام سر خود را بلند کند، یا سر بگذارد، نمازی برایش نیست.^۲

۲۱۴.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: آن که پیش از امام [جماعت] پایین و بالا رود، زمام اختیارش در دست‌ شیطان است.^۳

۲۱۵.صحیح مسلم ـ به نقل از اَنَس ـ: روزى پیامبر خدا صلی الله علیه و آله با ما نماز خواند و چون نماز را به پایان برد رو به ما کرد و فرمود: اى مردم! من امامِ [جماعتِ] شما هستم. پس در ركوع و سجود و قیام و تمام كردن نماز، بر من پیشى نگیرید که من از پیشِ رو و از پشت سرم شما را مى‌بینم.^۴

۲۰۹.امام باقر علیه السلام: هر گاه جمعی به نماز ایستند و میان آنها و امام بیش از یک گام فاصله باشد، آن امام، امام آنان نیست.^۱

۷ / ۸

سکوت کردن

قرآن

(هنگامی كه قرآن خوانده شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید شاید مشمول رحمت خدا شوید!)^۲

حدیث

۲۱۰.الكافی ـ به نقل از زراره، از امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام ـ: هر گاه پشت سر امامی قرار گرفتی که به وی اقتدا می‌کنی، خاموش باش و در [دل] خود تسبیح [خدا] کن.^۳

۲۱۱.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر گاه پشت سر امامی نماز گزاردی که به وی اقتدا می‌کنی، خود پشت سر او [حمد و سوره] نخوان چه [صدای] قرائت او را بشنوی و چه نشنوی؛ مگر آن که نمازی باشد که بلند خوانده می‌شود و تو نشنوی، که در این صورت، بخوان.^۴

۲۱۲.امام صادق علیه السلام: هر گاه پشت سر امامی ایستادی که مورد محبت تو