61
فرهنگ‌نامه نماز جماعت

به ایشان گفتند: اى امیر مؤمنان، همسایه مسجد کیست؟
فرمود: «هر كس كه صداى اذان را می‌شنود».۱

۹۲.امام على علیه السلام: براى آن دسته از همسایگان مسجد كه در حال فراغت و تن‌درستى، در نمازهاى واجب حاضر نمى‌شوند، نماز [ـِ پذیرفته شده‌اى] نیست.۲

۹۳.امام صادق علیه السلام: به امیر مؤمنان در كوفه خبر دادند كه گروهى از همسایگان مسجد، در نماز جماعت، حاضر نمى‌شوند. آن حضرت فرمود: «یا در نماز جماعت ما شرکت می‌کنند یا از نزد ما نقل مکان می‌کنند تا همسایه یکدیگر نباشیم».۳

۹۴.امام حسن علیه السلام: غفلت، آن است كه مسجد را وا گذارى و از فسادكننده، فرمان ببرى.۴

۹۵.امام صادق علیه السلام: سه چیزند كه به خداوند عزّ وجلّ شكایت می‌برند: مسجد خراب شده‌اى كه مردمش در آن نماز نمى‌گزارند، و دانشمند در میان نادانان، و قرآن رها شده و غبار گرفته‌ای که تلاوت نمى‌شود.۵

1.. رُوّينا عَن جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ عَن أبيهِ عَن آبائِهِ عَن عَليٍّ علیه السلام أنَّهُ قالَ: لا صَلاةَ لِجارِ المَسجِدِ إلّا فِي المَسجِدِ إلّا أن يَكونَ لَهُ عُذرٌ أو بِهِ عِلَّةٌ، فَقيلَ له: ومَن جارُ المَسجِدِ يا أميرَ المُؤمِنينَ؟ قالَ: مَن سَمِعَ النِّداءَ (دعائم الإسلام: ج۱ ص۱۴۸).

2.. لا صَلاةَ لِمَن لَم يَشهَدِ الصَّلَواتِ المَكتوباتِ مِن جيرانِ المَسجِدِ، إذا كانَ فارِغاً صَحيحاً (تهذيب الأحكام: ج۳ ص۲۶۱ ح۷۳۵).

3.. رُفِعَ إلى أميرِ المُؤمِنينَ علیه السلام بِالكوفَةِ أنَّ قَوماً مِن جيرانِ المَسجِدِ لايَشهَدونَ الصَّلاةَ جَماعَةً فِي المَسجِدِ، فَقالَ علیه السلام: لَيَحضُرُنَّ مَعَنا صَلاتَنا جَماعَةً، أو لَيَتَحَوَّلُنَّ عَنّا، و لا يُجاوِرونا و لا نُجاوِرُهُم (الأمالی، طوسي: ص۶۹۶ ح۱۴۸۴).

4.. الغَفلَةُ تَركُكَ المَسجِدَ، وطاعَتُكَ المُفسِدَ (العُدد القويّة: ص۵۳ ح۶۴).

5.. ثَلاثَةٌ يَشكونَ إلَى اللهِ عَزَّوجَلَّ: مَسجِدٌ خَرابٌ لا يُصَلّي فيهِ أهلُهُ، وعالِمٌ بَينَ جُهّالٍ، ومُصحَفٌ مُعَلَّقٌ قَد وَقَعَ عَلَيهِ الغُبارُ لا يُقرَأُ فيهِ (الكافی: ج۲ ص۶۱۳ ح۳).


فرهنگ‌نامه نماز جماعت
60

بپیوندد، غیبت كردن از او حرام و عدالتش ثابت است».۱

۸۸.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: چهار چیز در دنیا غریب‌اند: قرآن در سینه فردِ ستم‌پیشه، مسجدی که در آن نماز نمى‌گزارند، و قرآن در خانه‌اى كه آن را تلاوت نمى‌كنند، و انسانِ درستكار در میان جمعیتى بدكردار.۲

۸۹.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: منافقان، نشانه‌هایى دارند كه بدانها شناخته می‌شوند:... تنها از سرِ بى اعتنائى [و وا نهادن]، به مساجد نزدیک مى‌شوند، و همواره دیرهنگام، به سراغ نماز می‌آیند.۳

۹۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: نمازِ همسایه مسجد، جز در مسجدش [پذیرفته شده] نیست.۴

۹۱.دعائم الاسلام: از امام صادق علیه السلام، از پدرانش، از امام على علیه السلام برایمان روایت شده كه فرمود: «براى همسایه مسجد، جز در مسجد، نماز [ـِ پذیرفته شده‌اى] نیست، مگر عذر و یا بیمارى‌اى داشته باشد».

1.. قالَ رَسولُ اللهِ صلی الله علیه و آله: لا صَلاةَ لِمَن لا يُصَلّي فِي المَسجِدِ مَعَ المُسلِمينَ إلّا مِن عِلَّةٍ.
وقالَ رَسولُ اللهِ صلی الله علیه و آله: لا غيبَةَ إلّا لِمَن صَلّىٰ في بَيتِهِ و رَغِبَ عَن جَماعَتِنا، و مَن رَغِبَ عَن جَماعَةِ المُسلِمينَ وَجَبَ عَلَى المُسلِمينَ غيبَتُهُ وسَقَطَت بَينَهُم عَدالَتُهُ وَوَجَب هِجرانُهُ، و إذا رُفِعَ إلىٰ إمامِ المُسلِمينَ أنذَرَهُ و حَذَّرَهُ، فَإِن حَضَرَ جَماعَةَ المُسلِمينَ وإلّا أحرَقَ عَلَيهِ بَيتَهُ، و مَن لَزِمَ جَماعَتَهُم حَرُمَت عَلَيهِم غيبَتُهُ، و ثَبَتَت عَدالَتُهُ بَينَهُم (تهذيب الأحكام: ج۶ ص۲۴۱ ح۵۹۶).

2.. الغُرَباءُ فِي الدُّنيا أربَعَةٌ: قُرآنٌ في جَوفِ ظالِمٍ، ومَسجِدٌ في نادي قَومٍ لا يُصَلّونَ فيهِ، ومُصحَفٌ في بَيتٍ لايُقرَأُ فيهِ، ورَجُلٌ صالِحٌ مَعَ قَومِ سَوءٍ (الفردوس: ج۳ ص۱۰۸ ح۴۳۰۱).

3.. إنَّ لِلمُنافِقينَ عَلاماتٍ يُعرَفونَ بِها... لا يَقرَبونَ المَساجِدَ إلّا هَجراً، ولا يَأتونَ الصَّلاةَ إلّا دُبراً (مسند ابن حنبل: ج۳ ص۱۴۷ ح۷۹۳۱).

4.. لا صَلاةَ لِجارِ المَسجِدِ إلّا في مَسجِدِهِ (تهذيب الأحكام: ج۳ ص۶ ذيل ح۱۶).

  • نام منبع :
    فرهنگ‌نامه نماز جماعت
    سایر پدیدآورندگان :
    مرتضي خوش نصيب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 3635
صفحه از 99
پرینت  ارسال به