و پا راه رفتن، در آنها شرکت میکردند.۱
۲۸.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر كه براى خواندن نماز جماعت واجب برود، گویى به حج مىرود و هر كه براى خواندن نماز مستحبى برود، گویى به عمرهاى كامل مىرود.۲
۲۹.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ـ در سفارش به امام على علیه السلام ـ: اى على! سه چیز، درجه و سه چیز، كفّاره و سه چیز، هلاک كننده و سه چیز، نجات دهنده اند. درجهها: كامل وضو گرفتن در سرما، پس از نماز انتظار نمازى دیگر را كشیدن و رفتن به جماعتها در روز و شب است....۳
۳۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: آن كس كه انتظار میکشد تا با امام [جماعت] نماز بخواند، اجرش بیش از كسى است كه نماز مىخواند و مىخوابد.۴
۳۱.امام على علیه السلامـ در سفارش به فرزندش محمد بن حنفیه ـ: بدان كه جوانمردی مسلمان دو گونه است: جوانمردى در وطن و جوانمردى در سفر. جوانمردى در وطن: قرائت قرآن، همنشینى با دانایان، دقّت
1.. صَلّىٰ رَسولُ ﷲِ صلی الله علیه و آله الفَجرَ فَأَقبَلَ بِوَجهِهِ عَلى أصحابِهِ فَسَأَلَ عَن اُناسٍ يُسَمّيهِم بِأَسمائِهِم، فَقالَ: هَل حَضَروا الصَّلاةَ ؟ فَقالوا: لا يا رَسولَ اللهِ، فَقالَ: أغُيّبٌ هُم؟ فَقالوا: لا، فَقالَ: أما إنَّهُ لَيسَ مِن صَلاةٍ أشَدَّ عَلَى المُنافِقينَ مِن هٰذِهِ الصَّلاةِ وَالعِشاءِ، ولَو عَلِموا أيَّ فَضلٍ فيهِما لَأَتَوهُما ولَو حَبواً (تهذيب الأحكام: ج۳ ص۲۵ ح۸۶).
2.. مَن مَشىٰ إلىٰ صَلاةٍ مَكتوبَةٍ فِي الجَماعَةِ فَهِيَ كَحَجَّةٍ، ومَن مَشىٰ إلىٰ صَلاةِ تَطَوُّعٍ فَهِيَ كَعُمرَةٍ تامَّةٍ (المعجم الكبير: ج۸ ص۱۲۷ ح۷۵۷۸).
3.. في وَصيَّتِهِ لِعَليٍّ علیه السلام: يا عَليُّ، ثَلاثٌ دَرَجاتٌ، وثَلاثٌ كَفّاراتٌ، وثَلاثٌ مُهلِكاتٌ، وثَلاثٌ مُنجِياتٌ، فَأَمَّا الدَّرجاتُ: فَإِسباغُ الوُضوءِ فِي السَّبَراتِ، وَانتِظارُ الصَّلاةِ بَعدَ الصَّلاةِ، وَالمَشيُ بِاللَّيلِ وَالنَّهارِ إلَى الجَماعاتِ... (كتاب من لا يحضره الفقيه: ج۴ ص۳۶۰ ح۵۷۶۲).
4.. الَّذي يَنتَظِرُ الصَّلاةَ حَتّىٰ يُصَلِّيَها مَعَ الإِمام أعظَمُ أجراً مِنَ الَّذي يُصَلّي ثُمَّ يَنامُ (صحيح البخاري: ج۱ ص۲۳۳ ح۶۲۳).