۴. ۴ - مداخله سازواری
«سازواری»۱ در لغت به معنای مداراکردن، کنارآمدن، و مواجهه موفقیتآمیز داشتن است (پورافکاری، ۱۳۹۲). در اصطلاح، اسپیلکا۲ و همکاران (۱۳۹۰) «سازواری» را به معنای حل مشکلاتی میدانند که رویاروی ما انسانها قرار دارد. در واقع، مداخلات سازواری۳ با افزایش مهارتهای شناختی، رفتاری و عاطفی فرد، توانایی او را برای مهار مجموعهای از موقعیتهای آزارنده یا به وجود آورنده اضطرابی که در آن واقع شده است افزایش میدهد (نک.: گاستاد، به نقل از: رحیمیان، ۱۳۷۷).
همچنین، سازوکارهای سازواری۴ راههای خودآگاه و ناخودآگاه شخص برای سازگاری با خواستهای محیطی بدون تغییردادن اهداف است و منظور از راهبردهای سازواری،۵ طرق آگاهانه و منطقی مدارا با اضطرابهای زندگی است. به بیان دیگر، اصطلاح سازواری برای نشاندادن روشهای مبارزه با منبع اضطراب استفاده میشود؛ مثلاً دانشآموزی که نگران امتحانات است با مطالعه بیشتر با آن مدارا میکند (پورافکاری، ۱۳۹۲).
بنابراین، کاربرد مداخله سازواری در مواجهه با مشکلاتی است که در فرد اضطراب در حد آزارنده به راه میاندازد، هرچند هنوز به حد اختلال نرسیده است. در این مواجهه باید دو گام برداشته شود:
در گام اول، که «برآورد»۶ نام دارد، باید شخص را متوجه این نکته کرد که «این اتفاق چه معنایی برای او دارد؟». اگر پاسخ این باشد که منفی و پُرفشار است