زمانی دارد/ ندارد، یا از جهت زمانی نسبت به سایر مداخلهها پرهزینهتر است) ۷. تبیین این قضاوت چیست؟
بخش سوم: مقایسه بر اساس هزینه مالی
در این بخش لازم است به این پرسشها پرداخته شود: ۱. میزان هزینههای مالی مترتب بر این مداخله چقدر است؟ ۲. طبق چه سازوکاری میتوان این هزینهها را وارد هزینههای بیمهای کرد؟ ۳. آیا این مداخله، به صورت فشرده هم قابل عرضه است؟ تا چه حد از جلسات کاهش مییابد؟ ۴. مداخلههای مشابه و غیرمشابه چه میزان هزینه در مقایسه با این مداخله خواهند داشت؟
روشن است که در شرایط کاملاً مساوی، مداخلههایی که نیاز به هزینه کمتری دارند، در صورتی که نتایج مداخلهایشان تفاوت مهمی با نتایج سایر مداخلهها نداشته باشد، نسبت به آن مداخلهها ترجیح داده میشوند؛ با این حال، تصمیمگرفتن در این باره، بهخصوص وقتی همه مداخلههای در دست مقایسه، نیاز به هزینههایی خاص خود دارند که دیگری آن نوع هزینه را ندارد و در عین حال همه آنها مفیدند، مشکل است و مشکلتر آنجا است که مداخله مؤثرتری هزینههای بیشتری نسبت به دیگر مداخلهها داشته باشد (نک.: چمبلس و هالون، ۱۹۹۸).
بخش چهارم: مقایسه بر اساس امکان بازگشت
در این بخش این مطالب مطرح میشود: ۱. میزان احتمال بازگشت به بیماری بعد از اجرای درمان یا در حین اجرای این درمان جدید چیست؟ ۲. راهکارهای لازم برای کاهش میزان احتمال بازگشتپذیری چیست؟ ۳. میزان احتمال بازگشتپذیری در درمانهای مشابه و غیرمشابه کداماند؟ ۴. در مقام مقایسه، آیا احتمال بازگشتپذیری درمان جدید کمتر/ مساوی/ بیشتر است؟ تبیین این مقایسه چیست؟
بخش پنجم: مقایسه بر اساس میزان تخصص لازم برای درمانگری
همانگونه که قبلاً اشاره شد، یکی دیگر از مؤلفههایی که میتواند هزینههای
