به «مدل مرحله‏ای» درمان، در این قسمت به روش تدوین هر یک از مراحل درمانی، در طرح‏نمای درمان اشاره می‏شود.

روش اجرای مرحله اول

همان‏گونه که بیان شد، این مرحله از دو زیرمرحله تشکیل شده است. زیرمرحله الف که گفته شد در حکم «قلب» برای مرحله اول است و مقدم بر هر اقدام دیگری است. محصول نهایی این زیرمرحله، ارائه نسخه اولیه طرح‏نمای مداخله‏ای است که در فصل قبلی این اثر، تحت عنوان «نگارش طرح‏نمای مداخله» به‏تفصیل بیان شد. اگرچه ممکن است شرح کامل همه موضوعات مطرح‏شده در هر طرح‏نمای درمانی، ضروری و مناسب نباشد، اما ممکن است طراحان درمان (کاربندی) به این نتیجه برسند که شرح کامل همه این موضوعات برای تعریف کامل‏تر درمانشان (کاربندی‏شان) مفید است.

زیرمرحله ب نیز، همان‏گونه که در ابتدای همین فصل مطرح شد، بر آزمودن مقدماتی نسخه نهایی یا تقریباً نهایی از درمان تمرکز دارد (نک.: رونساویل و کارول، ۲۰۰۱). هدف خاص و اصلی در این زیرمرحله، آماده‏کردن اولیه آزمونی نیرومند برای رسیدن به مرحله کارآمدی در درمان جدید است (نک.: همان) که شیوه انجام‏دادن آن در ابتدای همین فصل، تحت عنوان «مرحله اول: امکان‏سنجی» بیان شده است.

روش اجرای مرحله دوم

بعد از آنکه طرح‏نمای مداخله‏ای تدوین شد (زیرمرحله الف، از مرحله اول)، و در اجراهای اولیه (زیرمرحله ب، از مرحله اول) امکان اولیه تأثیرگذاربودن آن روی متغیر وابسته نشان داده شد، ورود به مرحله دوم به منظور حرکت به سمت تثبیت نهایی این مداخله شروع می‏شود.

وجود تزاحم احتمالی بین سودها و ضررهای موجود؛ مثلاً آنگاه که درمانی اثربخش‏تر اما پرهزینه‏تر است چگونه باید قضاوت کرد (نک.: همان).

روش اجرای مدل مرحله‏ای^۱

همان‏گونه که بیان شد، هدف اساسی مدل مرحله‏ای، ضمن مشخص‏کردن اصل مداخله اولیه، مطرح‏کردن دستورالعمل‏هایی برای مربیان/ درمانگران به منظور اجرای مداخله در طول چند مرحله است تا بسته مداخلاتی اعتبار لازم در جامعه را کسب کند. با این حال، برای مدل مرحله‏ای نقش‏های بالقوه فراوانی ذکر شده است، شامل: عرضه‏کردن وسیله‏ای برای مقایسه هدفِ روان‏درمانی‏های مختلف، تعیین استاندارد برای آموزش و ارزیابی درمانگران، عرضه‏کردن ابزاری برای ایجاد ارتباط بین روند درمان و نتایج حاصل از آن، تعریف اهداف درمان، ایجاد استانداردهای مراقبت‏های بالینی،‏ میدان‏دادن به تکرارِ آزمایش‏های بالینی معتبر، تسهیل انتقال درمان‏های امیدوارکننده از موقعیت پژوهشی به موقعیت بالینی، کاهش تغییرپذیری در نتیجه (درمان) با توجه به آثار درمانگر،... (کاستونگای،^۲ اسچات،^۳ کنستانتین^۴ و هالپرین،^۵ ۱۹۹۹؛ کریتس - چریستوف،^۶ و همکاران، ۱۹۹۱). درمانگران در مرحله اولیه مدل مرحله‏ای، هم در نقش محقق‏اند و هم تولیدکنندگان طرح‏نمای درمانی (رونساویل و کارول، ۲۰۰۱).

برای تدوین طرح‏نمای درمان باید به یک سری خطوط کلی توجه شود. با توجه