ساخته شده است) اطلاعاتی داده میشود. هدف از این اطلاعات، طرح و جمعبندی درباره دید کلی درمانگر- مراجع/ مربی- مشارکتکننده درباره م.ت. است. این اطلاعات در قالب تبادل نظر (کتبی/ شفاهی) داده میشود و این تبادل نظر اولیه، م.د. را از میزان اطلاعات اولیه و دیدگاه خاص م.ش. درباره م.ت. خودآگاه میکند. این آگاهی هم سطح علمی و عمق معلومات مخاطب را درباره م.ت. روشن میسازد و هم مقدمهای مفید برای ورود به بحث است. برای گفتوگوی هر چه غنیتر در این باره میتوانید به نکتههای زیر دقت کنید:
o نخست درباره مفهوم م.ت. یعنی همان متغیر وابسته از م.ش. بپرسید و تبادل نظر کنید. مثلاً در طرحنمای مداخلهای تهیهشده برای درمان افسردگی، در این قسمت بپرسید: بر اساس تجربه مفهومی و عملی آنها، افسردگی چیست؟ معنای افسردهشدن چیست؟
o توصیف نشانگان مشکل، نحوه تشخیص آن، درجه فراوانی وقوع مشکل در جامعه تحت بررسی، درمانهای حاضر و محدودیتهای آنها (نک.: احمد،۱ ۲۰۱۰)، توصیف نشانههای توانمندی، نحوه ایجاد آن، درجه یاریرسانی آن در زندگی فردی و اجتماعی و محدودیتهای ایجاد آن.
o از م.ش. بپرسید چگونه این مشکل/ فقدان توانمندی را تجربه میکنند. برای روشنترشدن این قسمت بهتر است در محورهای زیر از م.ش. مطالبی را بپرسید:
نظر م.ش. را درباره دلیل یا دلایل ابتلای افراد به این مشکل/ فقدان این توانمندی و بیان سهم هر یک از عوامل جویا شوید. در واقع در این قسمت، با بیانی سببشناختی به مراجع/ شرکتکننده، اطلاعاتی درباره نیروها و عوامل خاص ایجاد مشکل/ فقدان توانمندی، به فرد میدهد و تبیینی اولیه و تا حدی روشن درباره م.ت. به او خواهد داد.
