کدام‏اند؟ ۲. موضوعاتی که باید در تمرین آموزشی لحاظ شود چیست و تعداد و ماهیت مسائل آموزشی لازم کدام است؟ ۳. استانداردها برای گواهی مقدماتی درمانگر/ مربی چیست و چگونه و چه زمانی این گواهی اعطا می‏شود؟ ۴. مشکلات رایجی که در آموزش با آن مواجه می‏شوند کدام است؟ ۵. استانداردها برای تعیین صلاحیت^۱ (در اجرای درمان) و تبعیت^۲ (از درمان) چیست؟ ۶. سیستم‏های رتبه‏بندی و ارزیابی میزان صلاحیت و تبعیت درمانگر/ مربی به چه شکل است؟

سومین نکته در این بخش، بحث درباره شیوه سرپرستی درمانگر/ مربی است. در این قسمت به این مطالب پرداخته می‏شود: ۱. الزامات لازم برای سرپرستی از جهت آموزش، تربیت، صلاحیت و کارآزمودگی کدام‏اند؟ ۲. توصیه‏ها برای فراوانی، نوع (فردی یا گروهی)، اهداف، محتوا و شدت سرپرستی کدام‏اند؟ ۳. راهبردهای رانش درمانگر/ مربی در اجرای درمان کدام‏اند؟ ۴. راهبردهای کمک به تعادل درمانگر/ مربی در تبعیت و صلاحیت چیست؟ ۵. راهبردهای جلسات سرپرستی چیست؟ آیا از فیلم و سیستم‏های رتبه‏بندی استفاده می‏کند؟

با توجه به اهمیت بحث ارزیابی تبعیت و صلاحیت، شایان ذکر است که یکی از الزامات مهم در بحث طرح‏نماهای مداخله‏ای، عرضه تعاریفی استاندارد و بیان شرایط (نحوه) ارزیابی میزان «تبعیت» درمانگر/ مربی از مداخله و میزان «صلاحیت» او در اجرای مداخله است. «تبعیت» یعنی میزان استفاده درمانگر/ مربی از تکنیک‏ها، مداخلات و فرآیندهایی که در طرح‏نمای مداخله‏ای به آن اشاره شده و نیز رعایت محدودیت‏های مداخله‏ای ذکرشده در طرح‏نما. در بررسی میزان تبعیت، در حقیقت، ارزیابی میزان وفاداری متخصصان به طرح‏نمای مداخله‏ای

محدودیت‏ها بحث می‏شود و در آن به دو مطلب اشاره می‏شود: ۱. چه مداخله‏های کمکی‏ای مجاز است و تشویق می‏شود؟ و چه مداخله‏های کمکی‏ای ممنوع است؟ ۲. در خصوص الحاق‏های مجاز مداخله، آیا محدودیت‏هایی در فراوانی و شدت استفاده از آنها وجود دارد؟

بخش چهارم: انتخاب درمانگر/ مربی، آموزش و سرپرستی^۱

یکی از نکته‏های مهم برای توسعه مداخله در قالب مرحله دوم (از مدل مرحله‏ای)، مطمئن‏شدن از این نکته است که مداخله تحت بررسی، به روش مناسبی اجرا شود؛ چراکه ممکن است مداخله خاصی در این مرحله (مرحله دوم) تأثیرگذاری نشان ندهد ولی نه به سبب آنکه کارآمدی ندارد، بلکه به این دلیل که آموزش و نظارت کافی در اجرای درست آن نبوده است و این احتمال به‏ویژه زمانی قوت می‏گیرد که درمانگرانی که می‏خواهند این درمان را در موقعیت‏های دیگر اجرا کنند، تازه‏کار باشند یا به مداخله دیگری وفادار باشند (نک.: چمبلس و هالون، ۱۹۹۸) و درنتیجه نتوانند مداخله مد نظر را به‏خوبی اجرا کنند.

برای رفع این احتمال، این بخش شکل گرفته است. برای اجرایی‏کردن هر چه بهتر این بخش مهم به سه نکته باید توجه شود:

اولین نکته انتخاب درمانگر/ مربی است که در آن، این مؤلفه‏ها اهمیت دارد: ۱. الزامات لازم برای درمانگر/ مربی از جهت آموزش، تربیت، صلاحیت و کارآزمودگی کدام‏اند؟ ۲. ویژگی‏های ایدئال درمانگر/ مربی کدام‏اند؟ ۳. تحت چه شرایطی درمانگر/ مربی از فرآیند اجرای مداخله کنار گذاشته می‏شود؟ ۴. ملاک این شرایط خروج چیست و چگونه اندازه‏گیری می‏شود؟

دومین نکته، بحث درباره آموزش درمانگر/ مربی است که شامل این مطالب است: ۱. بخش‏ها و اهداف مداخله و کلیات آموزشی برای درمانگر/ مربی