پیش‏گفتار

معارف غیرفقهی دین که برای ساخت یک زندگی خوب بیان شده‏اند، اگر بیشتر از آیات و روایات فقهی نباشند، کمتر نیستند. بخشی از این معارف، مربوط به حوزه فردی بوده و دربردارنده آموزه‏هایی در تحلیل، تفسیر و تبیین انگیزه‏ها و رفتارهای انسان است که به دانش روانشناسی مربوط می‏شود. معارف روان‏شناختی، روش‎ها و راهکارهایی را برای حلّ مشکلات روانشناختی از قبیل کاهش اضطراب‏ها و نگرانی‏ها از آینده، مهار استرس و فشار روانی، کاهش هیجان‏های منفی (حزن و شادی مذموم)، اصلاح یک رفتار، اخلاق و یا شناخت غلط و مانند آن بیان می‏دارند. همچنین برای ایجاد و یا ارتقاء ویژگی‏های مثبت در انسان از قبیل افزایش نشاط، رضامندی، شادکامی، امید، آرامش، تاب‏آوری، قدردانی، حمایت اجتماعی، و ده‏ها ویژگی مثبت دیگر، و نیز ساخت یک زندگی خوب، آموزه‏های فراوانی بیان در منابع اسلامی شده است.

پس از آن که از این آموزه‏ها، پایه‏های نظری و روش‏های کاربردی و درمانی استخراج شد، مسئله مهم این است که چگونه می‏توان آن را به نیازمندان و مراجعان منتقل ساخت و در آموزش، مشاوره و روان‏درمان‏گری مورد استفاده قرار داد؟! اینجاست که پروتکل‏نویسی و روش تدوین مداخلات و برنامه‏های آموزشی، مشاوره‏ای و روان‏درمان‏گری موضوعیت می‏یابد. این امر به ویژه برای پژوهشگران و دانشجویانی که در قلمرو منابع اسلامی تلاش می‏کنند، اهمیت دارد.

فقدان یک منبع سازمان‏یافته به زبان فارسی و افزایش علاقمندان به پژوهش‏های