1.. بقره: ۲۷۵: «خدا داد و ستد را حلال و ربا را حرام گردانیده است».

2.. بقره: ۴۱: «و آيات مرا به بهايى ناچيز نفروشيد، و تنها از من پروا کنيد».

3.. آل عمران: ۱۸۰: «و کسانى که به آنچه خدا از فضل خود به آنان عطا کرده، بخل مى‏ورزند، هرگز تصور نکنند که آن [بخل] براى آنان خوب است، بلکه برايشان بد است؛ به‌زودى آنچه که به آن بخل ورزيده‏اند، روز قيامت طوق گردنشان مى‏شود».

4.. بقره: ۲۱۹: «در بارۀ شراب و قمار، از تو مى‏پرسند؛ بگو: ”در آن دو، گناهى بزرک، و سودهايى براى مردم است، و [لى] گناهشان از سودشان بزرگتر است“».

5.. نساء: ۵: «و اموال خود را ـ که خداوند آن را وسيلۀ قوام [زندگى] شما قرار داده ـ به سفيهان مدهيد؛ و [لى] از [عوايد] آن به ايشان بخورانيد و آنان را پوشاک دهيد؛ و با آنان سخنى پسنديده بگوييد».

6.. نساء: ۱۳۸: «به منافقان خبر ده که عذابى دردناک [در پيش] خواهند داشت».

7.. بقره: ۲۴۶: «اى کسانى که ايمان آورده‏ايد! صدقه‏هاى خود را با منّت و آزار، باطل مکنيد».

8.. رعد: ۲۵: «و کسانى که... و آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده مى‏گسلند... ، بر ايشان لعنت است و بدفرجامى آن سراى ايشان راست».

1.. حجرات: ۱: «اى کسانى که ايمان آورده‏ايد! در برابر خدا و پيامبرش [در هيچ کارى] پيشى مجوييد و از خدا پروا بداريد که خدا شنواى داناست».

2.. بقره: ۲۵۶: «در دين هيچ اجبارى نيست؛ و راه از بيراهه به‌خوبى آشکار شده است».

3.. بقره: ۸۵: «[ولى] باز همين شما هستيد که يکديگر را مى‏کشيد، و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مى‏رانيد، و به گناه و تجاوز، بر ضد آنان به يکديگر کمک مى‏کنيد؛ و اگر به اسارت پيش شما آيند، به [دادن] فديه، آنان را آزاد مى‏کنيد، با آنکه [نه تنها کشتن، بلکه] بيرون کردن آنان بر شما حرام شده است. آيا شما به پاره‏اى از کتاب [تورات] ايمان مى‏آوريد، و به پاره‏اى کفر مى‏ورزيد؟ پس جزاى هرکس از شما که چنين کند، جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز ايشان را به سخت‏ترين عذاب‌ها باز برند؛ و خداوند از آنچه مى‏کنيد غافل نيست».

4.. بقره: ۱۸۸: «و اموالتان را ميان خودتان به ناروا مخوريد، و [به عنوان رشوه قسمتى از] آن را به قضات مدهيد تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخوريد، در حالى که خودتان [هم خوب] مى‏دانيد».

5.. نساء: ۲۹: «اى کسانى که ايمان آورده‏ايد! اموال همديگر را به ناروا مخوريد ـ مگر آنکه داد و ستدى با تراضى يکديگر، از شما [انجام گرفته] باشد».

6.. مائده: ۴۲: «پذيرا و شنواى دروغ هستند [و] بسيار مال حرام مى‏خورند».