پناهنده به حرم»: (واذ جَعَلنَا البَيتَ مَثابَةً لِلنّاسِ وامنًا...)؛۱ «محاربه با خدا و پيامبر صلی الله علیه و آله»: (إِنَّمَا جَزَاؤُا الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِى الْأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلَافٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْىٌ فِى الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِى الْأَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ)؛۲ «اختلافافكنی ميان مؤمنان»: (والَّذينَ اتَّخَذوا مَسجِدًا ضِرارًا وكُفرًا وتَفريقًا بَينَ المُؤمِنينَ وارصادًا لِمَن حارَبَ اللَّهَ ورَسولَهُ مِن قَبلُ ولَيحلِفُنَّ ان ارَدنا الَّا الحُسنی واللَّهُ يشهَدُ انَّهُم لَكذِبون).۳
جنسی
خداوند در قرآن ازدواج، آميزش و هرگونه بهره‌مندي جنسي مردان با برخي از زنان را ممنوع اعلام نموده و با تعبیرهای گوناگوني از اين گونه رفتارها ياد كرده است؛ قرآن در آيه (حُرِّمَتْ عَلَيكُمْ أُمَّهاتُكُمْ وَ بَناتُكُمْ وَ أخَواتُكُمْ وَ عَمَّاتُكُمْ وَ خالاتُكُمْ وَ بَناتُ الْأخِ وَ بَناتُ الْأُخْتِ وَ أُمَّهاتُكُمُ اللأتي أرْضَعْنَكُمْ وَ أخَواتُكُمْ مِنَ الرَّضاعَةِ وَ أُمَّهاتُ نِسائِكُمْ وَ رَبائِبُكُمُ اللأتي في حُجُورِكُمْ مِنْ نِسائِكُمُ اللأتي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلا جُناحَ
1.. بقره: ۱۲۵: «و چون خانه [کعبه] را براى مردم محل اجتماع و [جاى] امنى قرار داديم».
2.. مائده: ۳۳: «سزاى کسانى که با [دوستداران] خدا و پيامبر او مىجنگند و در زمين به فساد مىکوشند، جز اين نيست که کشته شوند يا بر دار آويخته گردند يا دست و پايشان در خلاف جهت يکديگر بريده شود يا از آن سرزمين تبعيد گردند؛ اين، رسوايى آنان در دنياست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت».
3.. توبه: ۱۰۷: «و آنهايى که مسجدى اختيار کردند که مايۀ زيان و کفر و پراکندگى ميان مؤمنان است، و [نيز] کمينگاهى است براى کسى پیش‌تر قبلاً با خدا و پيامبر او به جنگ برخاسته بود؛ و سخت سوگند ياد مىکنند که جز نيکى قصدى نداشتيم؛ و [لى] خدا گواهى مىدهد که آنان قطعاً دروغگو هستند».
