می‌یابند؛ كردار، به لحاظ موضوع و نوع عمل ميتواند گونههاي مختلفي داشته باشد؛ چنان‌که تقريباً متناسب با نيازهاي فردي و اجتماعي در تمامي عرصهها و حوزهها، انواعی از رفتارها را می‌توان برشمرد كه هر گروه از آنها بخشي از نياز فرد يا جامعه را بر آورده ميكنند؛ از منظر جامعه‌شناختی بررسي رفتارهاي اجتماعي و فردي يك جامعه، نشانه و معيار خوبي براي سنجش باورمندي افراد به ارزش‌هاي ديني و قانوني جامعه است؛ ازهمين‌رو قرآن توجهی ویژه به تصحيح رفتار مسلمانان داشته و رفتارهاي ناروا و ناهمسو با اصول انساني و ديني را گوشزد كرده است كه در ادامه به بیان انواع اين رفتارهاي ممنوع از منظر آيات قرآن ميپردازيم.
امنيتی و نظامی
«جاسوسي براي دشمن»: (لَوْ خَرَجُوا فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلَّاخَبَالاً وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ)؛۱ «آشتی با دشمن»: (فَلا تَهِنوا وتَدعوا الَی السَّلمِ وانتُمُ الأعلَونَ...)؛۲ «اتكا به ظالمان»: (ولاتَركَنوا الَی الَّذينَ ظَلَموا فَتَمَسَّكُمُ النّارُ وما لَكُم مِن دونِ اللَّهِ مِن اولِياءَ ثُمَّ لا تُنصَرون)؛۳ «اسيرگيری پیش از پيروزی»: (ما كانَ لِنَبِی ان يكونَ لَهُ اسری حَتّی يثخِنَ فِی الارضِ...)؛۴ «اظهار ضعف در برابر
1.. توبه: ۴۷: «اگر با شما بيرون آمده بودند، جز فساد براى شما نمىافزودند، و به‌سرعت خود را ميان شما مىانداختند و در حق شما فتنهجويى مىکردند؛ آنان در ميان شما جاسوسانى دارند [که] به نفع آنان [اقدام مىکنند] و خدا به [حال] ستمکاران داناست».
2.. محمد: ۳۵: «پس سستى نورزيد و [کافران را] به آشتى مخوانيد [که] شما برتريد».
3.. هود: ۱۱۳: «و به کسانى که ستم کردهاند متمايل مشويد که آتش [دوزخ] به شما مىرسد؛ و در برابر خدا براى شما دوستانى نخواهد بود، و سرانجام يارى نخواهيد شد».
4.. انفال: ۶۷: «هيچ پيامبرى را سزاوار نيست که [براى اخذِ سَربها از دشمنان] اسيرانى بگيرد، تا در زمين به طور کامل از آنان کشتار کند».
