الْغاوِينَ)۱ سنت و طريقه مستقيم خود را دائمی، و غير قابل تغيير معرفی فرموده، و در حقيقت میخواهد بفرمايد: (فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا، وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا)۲.۳
از نگاه مفسران ديگر نيز، مقصود از راه خدايي، همان دين و شريعت حق و کاملي است۴ که خداوند در هر دوره تاريخي براي راهنمايي انسان‌ها به واسطه پيامبری دارای کتاب از راه وحي بيان کرده است. علامه فضل‌الله از این راه به «طريق انبيا» و «مسير اوامر و نواهي الهی» ياد کرده است؛۵ اين راه، تنها مسيري است که انسان را به مقصد نهايي و سعادت راستين خود ميرساند و پاسخي پسنديده و الهی برای نيازهاي انساني ارائه می‌کند؛ اين راه است که حيرت و ضلالت را از فراروي انسان زدوده، به او اطمينان قلب، آرامش روح، ثبات قدم و توازن عقل ميبخشد.۶
رهیافت‌ها
با بررسی مجموع آیه‌هایی که با موضوع راه خدايي در پیوند هستند و نیز دیدگاه مفسران می‌توان رهیافت‌های زیر را ارائه نمود:
1.. حجر: ۴۱ و ۴۲: فرمود: «اين راهى است راست [که] به سوى من [منتهى مىشود] در حقيقت، تو را بر بندگان من تسلطى نيست، مگر کسانى از گمراهان که تو را پيروى کنند».
2.. فاطر: ۴۳: «و هرگز براى سنت خدا تبديلى نمىيابى و هرگز براى سنت خدا دگرگونى نخواهى يافت».
3.. المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۳۲ ـ ۳۳.
4.. التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۱؛ تفسير القرآن الكريم، ج۱، ص۹۹؛ تفسیر من وحی القرآن، ج۱، ص۸۵؛ الأمثل في تفسير كتاب الله المنزل، ج۱، ص۵۳.
5.. تفسیر من وحی القرآن، ج۱، ص۸۲ ـ ۸۳.
6.. همان، ج۱، ص۷۹.
