کریم خداوند با وصف عدل و عادل یاد نشده است، اما ۴۱ مرتبه از جمله در آیاتی مثل: (و ما ربک بظلّام للعبید)۱ و (ما اللّه یرید ظلماً للعباد)۲ و(ما ظلمنهم و لکن کانوا هم الظالمین)۳ ظلم از خدای سبحان نفی شده است. نفی ظلم از خداوند در روایات و سنت اسلامی نیز به گستردگی نقل شده است، در حدیث قدسی فرمود: «إنی حرمت الظلم علی نفسی»۴ البته در روایات، صفت عدل به خداوند نسبت داده شده است؛ در منابع اهل سنت از پیامبر صلی الله علیه و الهنقل شده که فرمود:
۰.کسی که حد بخورد عقوبتش در این دنیا واقع شده است و خدا عادل تر از آن است که عقوبت بندهاش را درآخرت تکرار کند.۵
عدل نقطه مقابل و ضد ظلم است، از این رو عدل را با نفی ظلم برابر میدانند و اجماع مسلمانان بر این مطلب تعلق گرفته که هر کس خداوند را به ظلم متصف نماید کافر است.۶ اما تفسیرهای مختلف از این وصف و اینکه ملاک تشخیص ظلم چیست، نتایج متفاوتی را در موضوع فاعلیت انسان و مسئل ه اختیار رقم زده است. گروهی برای تشخیص ظلم، ملاک عقلی قرار داده اند و از اینرو صدور پارهای از افعال را از خداوند نفی میکنند اما گروهی دیگر با این مبنا که هر فعلی از خداوند صادر شود عین عدل است، وجود ملاک برای تشخیص ظلم و عدل را منتفی دانستهاند.
اصحاب حدیث بر پایه ظواهر قرآن از خداوند نفی ظلم کرده، خداوند را عادل