125
معرفت اضطراری در قرون نخستین اسلامی

الدلائل المبیّنة، لما یختلفون فیه من امر دینهم ودنیاهم؛ اذ قد علموا أن لیس فی وسعهم معرفة ما یحتاجون الیه. واما اسم الحجة وموضعه فلا یُدرک الا من طریق الخبر والتوقیف.۱

محمد بن یحیی العطار القمی

محمد بن یحیی العطار قمی هم از محدّثان خط فکری احمد اشعری است که در انتقال میراث روایی کوفه به قم نقش داشته است. محمد بن یحیی راوی این صحیحه مهم امام صادق علیه السلام است که احمد اشعری به قم انتقال داد: «المعرفة من صنع اللّه لیس للعباد فیها صُنعٌ».۲ نیز محمد بن یحیی روایت «إن اللّه احتجّ علی الناس بما آتاهم و عرّفهم»۳ را از طریق احمد اشعری نقل کرده است. البته، او به غیر از احمد اشعری از مشایخ دیگر هم روایات معرفت اضطراری را نقل کرده است؛ برای مثال، او راوی روایت مشهور امام صادق علیه السلام از طریق محمد بن احمد بن یحیی است که فرمود:

۰.ستةُ أشیاءَ لیسَ للعبادِ فیها صنعٌ: المعرفةُ والجهلُ والرضا والغضبُ والنومُ والیقظةُ.۴

نیز روایت امام صادق علیه السلام که فرمودند: «لَیْسَ لِلَّهِ عَلَى خَلْقِهِ أَنْ یَعْرِفُوا قَبْلَ أَنْ یُعَرِّفَهُمْ وَلِلْخَلْقِ عَلَى اللّه أَنْ یُعَرِّفَهُمْ وَلِلَّهِ عَلَى الْخَلْقِ إِذَا عَرَّفَهُمْ أَنْ یَقْبَلُوه‏»۵ را از طریق

1.. اشعری قمی، ناسخ القرآن، ص۲۱۸.

2.. شیخ صدوق، التوحید، ص۴۱۰؛ کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۶۳.

3.. کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۶۲.

4.. شیخ صدوق، التوحید، ص۴۱۱. کلینی این حدیث را از محمد بن ابی عبداللّه و او از سهل بن زیاد روایت کرده است (کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۶۴).

5.. شیخ صدوق، التوحید، ص۴۱۲.


معرفت اضطراری در قرون نخستین اسلامی
124

سعد بن عبداللّه اشعری قمی

سعد بن عبداللّه (م ۲۹۹/ ۳۰۱) نیز در طریق انتقال بسیاری از اخبار مربوط به عالم ذر، میثاق و معرفت فطری قرار دارد؛ برای مثال، سعد اشعری روایات میثاق بر توحید و معرفت فطری (اضطراری به معنای خاص) را از احمد اشعری قمی، نقل کرده است،۱ اما درباره معرفت اضطراری به معنای عام از او نه در کتاب‌های خودش (مانند مختصر بصائر الدرجات) و نه در دیگر کتاب‌های حدیثیِ تألیف شده در قم (مانند المحاسن، بصائرالدرجات، الکافی، التوحید و...) اثری از او در طریق انتقال روایات معارف اضطراری یافت نشد. این از دو حال خارج نیست، یا این‌که او در عین آن‌که معرفت فطری و اضطراری به معنای خاص را قبول دارد، اما معرفت اضطراری به معنای عام را قبول ندارد۲ و یا این‌که میراث روایی او به ما نرسیده است.

در منظومه معرفتی سعد بن عبداللّه اشعری - بسان دیگر محدّث‌-متکلمان کوفه و قم - به رغم آن‌که مسئله معرفة اللّه و نیز معرفة النبی و معرفة الحجة امری است فطری و موهوبی،۳ با این حال عقل و استدلال عقلی هم در تحقق ساحتی از معرفة اللّه نقش دارد؛ همان‌گونه که عقل و استدلال عقلی می‌تواند اصل وجوب نبوت و امامت را اثبات کند؛ هرچند تشخیص مصداق نبی و حجت‌اللّه و نام و مشخصات او با خبر ثابت می‌شود:

۰.فاما ما فرض علیهم من جهة العقل۴ فان یعلموا أن لهم خالقاً، وأن الخالق قد بعث الانبیاء والرسل، وأن الرسل قد اقاموا لهم بعدهم

1.. شیخ صدوق، التوحید، ص۳۲۸ـ۳۳۰ (حدیث شماره ۱، ۶ و ۸)

2.. بنابر این فرض، معلوم می‌شود در همان دوران نخست نیز کسانی بودند که به رغم پذیرش معرفت فطری (اضطراری به معنای خاص)، معرفت اضطراری به معنای عام را قبول نداشتند.

3.. شیخ صدوق، التوحید، ص۳۲۸.

4.. «ما فرض علیهم من جهة العقل»؛ یعنی وجوب شناخت جایگاه رسالت و امامت که از نظرگاه سعد اشعری با استدلال عقلیِ یادشده قابل اثبات است.

  • نام منبع :
    معرفت اضطراری در قرون نخستین اسلامی
    سایر پدیدآورندگان :
    علی امیرخانی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 20509
صفحه از 285
پرینت  ارسال به