293
دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث جلد اوّل

۴۳۰.امام صادق عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
ديدم كه چه سان نسل ها نابود شدند/ از ميان رفتند و آن گاه ، گفته شد: فسانه گشتند .
اين دنياست كه چون مار ، زهر مى ريزد/ هرچند پوستى نرم دارد .
چه بسيار كارها كه در آنها سخت گرفتم/ امّا بعد كه آسانشان گرفتم ، بر من آسان شدند .

ج ـ مَثَل لاشه

۴۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به داوود عليه السلام وحى فرمود كه: «حكايت دنيا ، حكايت لاشه اى است كه شمارى سگ بر آن گِرد آمده اند و اين سو و آن سو مى كشانند. آيا دوست دارى كه تو سگى چون آنان باشى و با آنها كشاكش كنى؟!

۴۳۲.تنبيه الخواطر:روايت شده است كه پيامبرخدا ، كنار زباله دانى ايستاد و فرمود: «بياييد دنيا را ببينيد»! و چند لته پاره استخوان پوسيده را از زباله دانى برداشت و فرمود: «اين، دنياست!» .

۴۳۳.امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
هر كه مى خواهد دنيا را بچشد، من آن را مزه كرده ام/ شيرينى و شرنگ آن به ما رسيده است .
من ، آن را جز فريب و پوچ نيافتم/همچون سرابى كه در بيابان مى درخشد .
دنيا ، لاشه گَنديده اى بيش نيست/ كه سگ ها بر سرِ آن ، كشمكش مى كنند .
اگر از دنيا دورى كنى، با اهل آن آسوده به سر مى برى/ و اگر آن را بكشى،سگ ها بر سرِ آن با تو كشمكش مى كنند.


دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث جلد اوّل
292

۴۳۰.الإمام عليّ عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :
قَد رَأَيتُ القُرونَ كَيف تَفانَت دَرَسَت ثُمَّ قيلَ كانَ وكانَت
هِيَ دُنيا كَحَيَّةٍ تَنفُثُ السَّمَّ وإن كانَتِ المَجَسَّةُ ۱ لانَت
كَم اُمورٍ لَقَد تَشَدَّدتُ فيها
ثُمَّ هَوَّنتُها عَلَيَّ فَهانَت ۲

ج ـ مَثَلُ الجيفَةِ

۴۳۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :أوحَى اللّهُ إلى داوودَ عليه السلام : مَثَلُ الدُّنيا كَمَثَلِ جيفَةٍ اِجتَمَعَت عَلَيها كِلابٌ يَجُرّونَها ، أفَتُحِبُّ أن تَكونَ كَلبا مِثلَهُم فَتَجُرَّ مَعَهُم؟! ۳

۴۳۲.تنبيه الخواطر :رُوِيَ أنَّ رَسولَ اللّه صلى الله عليه و آله وَقَفَ عَلى مَزبَلَةٍ فَقالَ : هَلُمّوا إلَى الدُّنيا ، وأخَذَ خِرَقا قَد بَلِيَت ۴ عَلى تِلكَ المَزبَلَةِ وعِظاما قَد نَخِرَت ۵ ، فَقالَ : هذِهِ الدُّنيا . ۶

۴۳۳.الإمام عليّ عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :
ومَن يَذُقِ الدُّنيا فَإِنّيطَعِمتُها وسيقَ إلَينا عَذبُها وعَذابُها
فَلَم أرَها إلاّ غُرورا وباطِلاًكَما لاحَ في أرضِ الفَلاةِ ۷ سَرابُها ۸
وما هِيَ إلاّ جيفَةٌ مُستَحيلَةٌ عَلَيها كِلابٌ هَمُّهُنّ اجتِذابُها
فَإِنْ تَجتَنِبها كُنتَ سِلما لاِءَهلِها وإن تَجتَذِبها نازَعَتكَ كِلابُها ۹

1.جسّه : أي مسّه ، والمجسّة الموضع الذي يجسّه الطبيب (الصحاح : ج ۳ ص ۹۱۳ «جسس») .

2.الديوان المنسوب إلى الإمام عليّ عليه السلام : ص ۱۶۰ الرقم ۸۹ .

3.الفردوس : ج ۱ ص ۱۴۱ ح ۵۰۲ عن الإمام عليّ عليه السلام ، كنز العمّال : ج ۳ ص ۲۱۴ ح ۶۲۱۵ .

4.بَلِيَ الثوبُ : خَلُقَ ، فهو بالٍ (المصباح المنير : ص ۶۲ «بلي») .

5.نَخِرَ العَظمُ : بلي وتَفتّت (المصباح المنير : ص ۵۹۶ «نخر») .

6.تنبيه الخواطر : ج ۱ ص ۱۲۸ ؛ إحياء علوم الدين : ج ۳ ص ۲۹۹ .

7.الفلاة : القفر من الأرض ، لأنّها فُليت ـ أي فُطمت وعُزلت ـ من كلّ خير (تاج العروس : ج ۲۰ ص ۵۶ «فلو») .

8.السَّرابُ : الذي تراه نصف النهار كأنّه ماء (الصحاح : ج ۱ ص ۱۴۷ «سرب») .

9.الديوان المنسوب إلى الإمام عليّ عليه السلام : ص ۹۶ الرقم ۴۹ .

  • نام منبع :
    دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد رسول موسوى، ترجمه: حمیدرضا شیخى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4529
صفحه از 476
پرینت  ارسال به