۳۱۲.امام على عليه السلام :من ، شما را از دنيا برحذر مى دارم؛ زيرا كه دنيا شيرين و خرّم است... چه بسيار كسانى كه به دنيا اعتماد كردند و دنيا ، آنان را دردمند ساخت، و چه بسيار كسانى كه به دنيا دل خوش كردند و دنيا ، آنان را زمين زد، و چه بسيار افراد با جاه و جلالى كه دنيا ، حقيرشان كرد!
۳۱۳.امام على عليه السلام ـ در نامه اش به عمرو بن عاص در جنگ صفّين ـ :امّا بعد، اين دنيايى كه تو را خوش آمده و نفست مشتاق آن گشته و بدان ، دل بسته اى، بى گمان ، به تو پشت خواهد كرد و از تو جدا خواهد شد . پس به دنيا دل خوش مكن كه دنيا . فريبنده است. اگر از آنچه گذشته است ، عبرت گيرى ، آنچه را مانده است ، حفظ خواهى كرد و از پند و اندرزهايش استفاده خواهى كرد.
۳۱۴.امام على عليه السلام :دنيا، بدن ها را كهنه و آرزوها را نو مى كند، مرگ را نزديك و اميد را دور مى سازد. هرگاه صاحب دنيا به خوشى اى از آن آسوده خاطر گشت ، دنيا او را از آن خوشى به محذورى كشاند.
۳۱۵.الكافى ـ به نقل از جابر ـ :خدمت امام باقر عليه السلام رسيدم . فرمود:... اى جابر! مؤمنان به ماندنشان در دنيا مطمئن نيستند و از رسيدن به آخرتشان [بهشت [آسوده خاطر نيستند.
اى جابر! آخرت ، خانه ماندگارى است و دنيا ، خانه نابودى و زوال ؛ امّا اهل دنيا اهل غفلت اند و اين مؤمنان اند كه اهل فهم و انديشيدن و عبرت آموختن هستند . نه آنچه با گوش هايشان شنيدند ، آنان را از ياد خداوند ـ كه نامش شكوهمند باد ـ كَر ساخت، و نه آنچه از زرق و برق ديدند ، آنان را از ياد خداوند ، كور ساخت. پس به پاداش آخرت دست يافتند، چنان كه به اين دانش و معرفت ، دست يازيدند.
