۴۴۸.امام على عليه السلام :حكايت دنيا و آخرت ، حكايت مردى است كه دو زن دارد . هرگاه يكى از آن دو را خشنود گردانَد ، ديگرى را ناخشنود مى سازد.
۴۴۹.امام على عليه السلام :دنيا و آخرت ، دو هوويند . پس به اندازه اى كه يكى از آن دو را خشنود سازى ، ديگرى را ناخشنود مى گردانى.
۴۵۰.عيسى عليه السلام :هيچ بنده اى نمى تواند دو خواجه داشته باشد . اگر يكى از آن دو را راضى كند ، ديگرى را ناراضى كرده است و اگر يكى را ناراضى سازد ، ديگرى را راضى ساخته است. همچنين، هيچ بنده اى نمى تواند خدمت گزار دنيا باشد و كار آخرت بكند. به حق به شما مى گويم: به آنچه مى خوريد و مى آشاميد ، اهمّيت ندهيد [و غم آن را مخوريد] ؛ زيرا كه خداوند هيچ جانى را بزرگ تر از روزى اش و هيچ تنى را بزرگ تر از پوشاكش نيافريده است. پس، عبرت گيريد.
ب ـ مَثَل مشرق و مغرب
۴۵۱.امام على عليه السلام :مَثَل دنيا و آخرت ، مَثَل مشرق و مغرب است . هر اندازه به يكى از آنها نزديك تر شوى ، از ديگرى دورتر مى افتى.
۴۵۲.امام على عليه السلام :دنيا و آخرت، دو دشمن متفاوت و دو راه مختلف اند. پس، هركه دنيا را دوست بدارد و با آن دوستى ورزد ، از آخرت نفرت دارد و با آن دشمنى مى ورزد. [نيز] دنيا و آخرت ، به منزله مشرق و مغرب اند كه هركس ميان آن دو را بپيمايد ، هرچه به يكى نزديك شود ، از ديگرى دور مى شود. از اينها بالاتر، دنيا و آخرت ، هووى هم اند.
