۱۳۳۹.امام على عليه السلام :هر كس روز خود را آغاز كند ، در حالى كه همّ و غم او آخرت باشد ، در عين بى پولى ، بى نياز خواهد بود و در عين بى كسى ، از تنهايى به در مى آيد و با وجود نداشتن قوم و قبيله ، عزيز و قدرتمند خواهد بود.
۱۳۴۰.امام على عليه السلام :همّت خود را صرف مَعادَت كن تا مَعادَت آباد شود.
۱۳۴۱.امام على عليه السلام :كسى كه همّتش آخرتش باشد ، خداوند همّ و غم دنياى او را برطرف مى سازد.
۱۳۴۲.امام على عليه السلام :هر كس تمام همّ و غمش را براى آخرتش قرار دهد ، به آرزو مى رسد .
۱۳۴۳.امام على عليه السلام :كسى كه آخرتْ همّت او باشد ، در خوبى ، به نهايت آرزويش مى رسد.
۱۳۴۴.امام على عليه السلام :پرداختن تو به آباد كردن مَعادَت ، تو را از عذاب آتش مى رهاند.
۱۳۴۵.امام على عليه السلام ـ خطاب به جابر ـ :اى جابر! سامان يافتن دين و دنيا ، به چهار چيز است : عالمى كه علمش را به كار مى گيرد ، جاهلى كه از آموختن خوددارى نمى كند ، بخشنده اى كه در بخشش خويش بخل نمى ورزد ، و فقيرى كه آخرتش را به دنيايش نمى فروشد . پس هر گاه عالم ، علم خود را تباه كند ،
جاهل [ نيز [از آموختن ، خوددارى خواهد كرد و هر گاه توانگر در بخشش خود بُخل ورزد ، فقير [ نيز [آخرتش را به دنيايش خواهد فروخت .
