267
دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث جلد دوّم

ب ـ سراى ماندگارى

۱۲۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى اهل جاودانگى ، اى اهل ماندگارى! شما براى نابودى آفريده نشده ايد ؛ بلكه از سرايى به سرايى انتقال داده مى شويد ، همچنان كه از پُشت ها به زهدان ها ، و از زهدان ها به دنيا منتقل شديد و از دنيا به گورها ، و از موقف (قيامت) به جاودانگى در بهشت يا دوزخ [انتقال مى يابيد] .

۱۲۲۲.امام على عليه السلام :اى مردم! بدانيد كه دنيا سراى نيستى است و آخرت ، سراى ماندگارى است . پس ، از گذرگاه خود ، براى اقامتگاهتان توشه برگيريد.

۱۲۲۳.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه سراى نيستى را آباد مى كند و سراى ماندگارى را فرو مى گذارد!

۱۲۲۴.امام على عليه السلام :سراى ماندگارى ، جايگاه صدّيقان و اقامتگاه نيكان و درستكاران است.

۱۲۲۵.امام على عليه السلام ـ در نامه اى به پسرش حسن عليه السلام ـ :بدان ـ اى پسرم ـ كه تو در حقيقت ، براى آخرت آفريده شده اى نه براى دنيا ، و براى رفتن نه براى ماندن [در اين سراى خاكى] ، و براى مُردن نه براى زيستن . تو در يك كوچگاه هستى ، در سرايى كه بايد از آن [براى سفر آخرت] ، توشه بردارى و در راهى منتهى به آخرت.


دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث جلد دوّم
266

ب ـ دارُ البَقاءِ

الكتاب

«بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَوةَ الدُّنْيَا * وَ الآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقَى» . ۱

الحديث

۱۲۲۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :يا أهلَ الخُلودِ ، يا أهلَ البَقاءِ، إنَّكُم لَم تُخلَقوا لِلفَناءِ ۲ ، وإنَّما تُنقَلونَ مِن دارٍ إلى دارٍ ، كَما نُقِلتُم مِنَ الأَصلابِ إلَى الأَرحامِ ، ومِنَ الأَرحامِ إلَى الدُّنيا ، ومِنَ الدُّنيا إلَى القُبورِ ، ومِنَ المَوقِفِ إلَى الخُلودِ فِي الجَنَّةِ أوِ النّارِ. ۳

۱۲۲۲.الإمام عليّ عليه السلام :أيُّهَا النّاسُ ! ألا إنَّ الدُّنيا دارُ فَناءٍ وَالآخِرَةَ دارُ بَقاءٍ ، فَخُذوا مِن مَمَرِّكُم لِمَقَرِّكُم. ۴

۱۲۲۳.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِعامِرِ دارِ الفَناءِ، وتارِكِ دارِ البَقاءِ ! ۵

۱۲۲۴.عنه عليه السلام :دارُ البَقاءِ مَحَلُّ الصِّدّيقينَ ، ومَوطِنُ الأَبرارِ وَالصّالِحينَ. ۶

۱۲۲۵.عنه عليه السلام ـ فيما كَتَبَهُ إلَى ابنِهِ الحَسَنِ عليه السلام ـ :اِعلَم يا بُنَيَّ، أنَّكَ إنّما خُلِقتَ لِلآخِرَةِ لا لِلدُّنيا ، ولِلفَناءِ لا لِلبَقاءِ ، و لِلمَوتِ لا لِلحَياةِ ، وإنَّكَ في قُلعَةٍ ۷ ودارِ
بُلغَةٍ ۸ وطَريقٍ إلَى الآخِرَةِ. ۹

1.الأعلى : ۱۶ و ۱۷ .

2.في المصدر : «للقاء» ، والتصويب من المصادر الاُخرى .

3.الفردوس : ج ۵ ص ۲۹۷ ح ۸۲۳۷ عن أبي هريرة ، تاريخ دمشق : ج ۱۰ ص ۴۹۰ ، تهذيب الكمال : ج ۴ ص ۲۹۴ ح ۷۸۲ ، سير أعلام النبلاء : ج ۵ ص ۹۱ كلّها عن بلال بن سعد من دون إسنادٍ إلى المعصوم .

4.عيون أخبار الرضا : ج ۱ ص ۲۹۸ ح ۵۶ ، الأمالي للصدوق : ص ۱۷۲ ح ۱۷۴ كلاهما عن أحمد بن الحسن الحسيني عن الإمام العسكري عن آبائه عليهم السلام ، مشكاة الأنوار : ص ۴۶۸ ح ۱۵۶۷ ، روضة الواعظين : ص ۴۸۵ ، بحار الأنوار : ج ۷۳ ص ۸۸ ح ۵۶.

5.نهج البلاغة : الحكمة ۱۲۶ ، خصائص الأئمّة عليهم السلام : ص ۱۰۱ ، تنبيه الخواطر : ج ۱ ص ۶۲ وفيه «لعامل» بدل «لعامر» ، غرر الحكم: ح ۶۲۵۱ ، بحار الأنوار : ج ۷۲ ص ۱۹۹ ح ۲۸ .

6.غرر الحكم : ح ۵۱۲۶ ، عيون الحكم والمواعظ : ص ۲۵۱ ح ۴۷۰۲ .

7.أي دار تحوّل وارتحال (النهاية: ج ۴ ص ۱۰۲ «قلع») .

8.البُلغة ـ بالضمّ ـ : الكفاية ؛ وهو ما يكتفى به في العيش ؛ أي دار عَمَلٍ يُتَبلّغ فيها من صالح الأعمال ويُتَزَوّد (مجمع البحرين : ج ۱ ص ۱۸۷ «بلغ») .

9.نهج البلاغة : الكتاب ۳۱ ، تحف العقول : ص ۷۶ ، كشف المحجّة : ص ۲۲۸ عن عمر بن أبي المقدام عن الإمام الباقر عنه عليهماالسلام ، خصائص الأئمّة عليهم السلام : ص ۱۱۷ نحوه وليس فيه «وللموت لا للحياة» ، بحار الأنوار : ج ۷۷ ص ۲۰۵ ح ۱ ؛ كنز العمّال : ج ۱۶ ص ۱۷۳ ح ۴۴۲۱۵ نقلاً عن وكيع والعسكري في المواعظ نحوه وليس فيه «وللموت لا للحياة» .

  • نام منبع :
    دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد رسول موسوى، ترجمه: حمیدرضا شیخى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 3292
صفحه از 436
پرینت  ارسال به