۵ / ۱۰
دنيا را بوته خارى بِدان
۱۱۱۹.امام على عليه السلام :دنيا را بوته خارى بدان و بنگر كه پاى خود را در كجاى آن مى نهى؛ زيرا هر كه به دنيا تكيه كند ، دنيا او را وا مى نهد، و هر كه به آن انس گيرد ، دنيا تنهايش مى گذارد، و هر كه آن را بخواهد ، دنيا او را خوار مى گرداند، و هر كه خود را وقف آن كند ، دنيا او را مى كُشد، و هر كه آن را بجويد ، دنيا او را به سختى مى اندازد، و هر كه به آن شاد گردد ، دنيا او را اندوهناك مى كند، و هر كه به آن طمع كند ، دنيا او را به خاك مى افكند، و هر كه آن را پيش افكند ، دنيا او را پس مى افكند، و هر كه به آن احترام بگذارد ، دنيا به او اهانت روا مى دارد، و هر كه آن را ترجيح دهد ، دنيا او را از آخرتْ دور مى گرداند، و هر كه از آخرت دور شود ، به آتش نزديك مى گردد.
۵ / ۱۱
دنيا را به سان چيزى بدان كه در رؤيا به آن ، دست مى يابى
۱۱۲۰.تنبيه الغافلين ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ :در مجلسى از مجلس هاى پيامبر خدا حضور داشتم كه مردى سفيدرو و خوش مو و رنگ ، در حالى كه جامه هايى سپيد بر تن داشت ، وارد شد و گفت: سلام بر شما ، اى پيامبر خدا!
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «و عليك السلام و رحمة اللّه ».
گفت: اى پيامبر خدا! دنيا چيست؟
فرمود: «رؤيايى كه در خواب مى بينند، و البته اهل دنيا ، پاداش و كيفر خواهند ديد».
گفت: اى پيامبر خدا! آخرت چيست؟
فرمود: «جاودانگى : گروهى در بهشت و گروهى در دوزخ».
گفت: اى پيامبر خدا! بهشت چيست؟
فرمود: «ناز و نعمت ابدى كه دنيا به ترك كننده خود مى بخشد».
گفت: دوزخ چيست؟
فرمود: «بخشش دنيا به دنياطلب. و اهل آن ، هرگز از آن خارج نمى شوند».
گفت: بهترينِ اين امّت كيست؟
فرمود: «كسى كه كارَش در دنيا ، اطاعت خداوند متعال باشد» .
گفت: آدمى در دنيا بايد چگونه باشد؟
فرمود: «كمرِ همّتْ بربسته، همانندِ جوينده قافله» .
گفت: چند در دنيا مى ماند؟
فرمود: «به اندازه عقب مانده از قافله».
گفت: فاصله ميان دنيا و آخرت ، چه قدر است؟
فرمود: «به اندازه چشم بر هم زدنى » .
آن مرد رفت و ديگر ديده نشد. پيامبر خدا فرمود: «اين ، جبرئيل بود. آمده بود تا شما را نسبت به دنيا زاهد ، و به آخرت راغب گرداند».
