۱۵۸. امام على عليهالسلام ـ به يهودىاى كه به ايشان گفته بود : خداوند ، محبّتى از خود بر موسى بن عمران عليهالسلام افكند ـ : آرى! چنين بود ؛ ليكن به محمد صلىاللهعليهوآله برتر از اين عطا شد . خداى عز و جل ، محبّتى از خود بر او افكند . پس اين كيست كه در اين نام ، شريك اوست ؟ زيرا از سوى خداى عز و جل ]كلمه [شهادت با نام او تمام مىگردد . پس شهادتْ كامل نمىگردد ، جز آن كه گفته شود : «شهادت مىدهم كه جز اللّه ، خدايى نيست و شهادت مىدهم كه محمّد صلىاللهعليهوآله پيامبر خداست» . به اين شهادت ، بر منبرها ندا مىدهند و هيچ صدايى به ياد خدا بلند نمىشود ، مگر آن كه همراه آن به ياد محمد صلىاللهعليهوآلهبلند مىگردد .
۱۵۹. امام صادق عليهالسلام ـ در حديثى درباره به ارزش عبادتِ پنهانى با امام پنهان در دولت باطل ـ : آيا دوست نداريد كه خداوند متعال ، حق و عدالت را بر بسيط زمين ، آشكار ]و پيروز [كند و وحدت كلمه ايجاد كند و ميان دلهاى پراكنده ، الفت برقرار سازد ؟!
۳ / ۲
سازگارى جانها
۱۶۰. رسول خدا صلىاللهعليهوآله : جانها (روحها) ، ]همچون] سپاهيانى فراهم آمده هستند كه هر كدام كه يكديگر را شناختند ، با يكديگر الفت مىگيرند و هر يك كه ديگرى را نشناختند ، با يكديگر اختلاف خواهند يافت .
