689
دوستي در قرآن و حديث

۱۴۶۱. امام صادق عليه‏السلام : دوست داشتن برادران ، از جمله دينِ انسان است .

۱۴۶۲. امام صادق عليه‏السلام : محبّت انسان به برادرانش ، برايش نزد خداوند، فضيلتى به شمار مى‏رود.

۱۴۶۳. الكافى ـ به نقل از حَفص بن بَختَرى ـ : نزد امام صادق عليه‏السلام بودم كه مردى بر ايشان وارد شد . حضرت به من فرمود : «دوستش دارى ؟» .
گفتم : آرى .
فرمود : «بايد هم دوستش بدارى كه او برادرت ، شريك دينت و ياورت بر ضد دشمنت است ، حال آن كه روزى‏اش به عهده كسى جز توست» .

۲ / ۴

برادرى ميان ياران پيامبر

۱۴۶۴. الطبقات الكبرى ـ به نقل از ضَمْرة بن سعيد ـ : چون پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به مدينه آمد ، ميان مهاجران با يكديگر و ميان مهاجران و انصار ، بر اساس [رعايت] حق و مواسات (همدردى) با يكديگر و ميراثبرى از يكديگر پس از مرگ ـ بى آن كه خويشاوندانْ ارثى ببرند ـ پيمان برادرى بست .
آنان نود تن بودند : چهل و پنج تن از مهاجران و چهل و پنج تن از انصار . نيز گفته‏اند كه صد تن بودند : پنجاه تن از مهاجران و پنجاه تن از انصار . اين واقعه ، پيش از جنگ بدر رخ داد و چون جنگ بدر پيش آمد ، خداوند متعال ، اين آيه را نازل ساخت : «و خويشاوندان در كتاب خدا نسبت به يكديگر سزاوارترند ؛ و خداوند به هر چيزى داناست» . بدين ترتيب ، اين آيه حكم پيش از خود را نَسخ كرد و ميراثبرى بر اساس پيمان برادرى ، از ميان رفت و هر كسى به تبار خود بازگشت و از خويشاوند خود ، ارث برد .


دوستي در قرآن و حديث
688

۱۴۶۱. عنه عليه‏السلام : مِن حُبِّ الرَّجُلِ دينَهُ حُبُّهُ إخوانَهُ . ۱

۱۴۶۲. عنه عليه‏السلام : مِن فَضلِ الرَّجُلِ عِندَ اللّه‏ِ مَحَبَّتُهُ لاِءِخوانِهِ . ۲

۱۴۶۳. الكافي عن حفص بن البختريّ : كُنتُ عِندَ أبي عَبدِاللّه‏ِ عليه‏السلام ودَخَلَ عَلَيهِ رَجُلٌ ، فَقالَ لي : تُحِبُّهُ ؟
فَقُلتُ : نَعَم .
فَقالَ لي : ولِمَ لا تُحِبُّهُ وهُوَ أخوكَ ، وشَريكُكَ في دينِكَ ، وعَونُكَ عَلى عَدُوِّكَ ، ورِزقُهُ عَلى غَيرِكَ ! ۳

۲ / ۴

الإِخاءُ بَينَ أصحابِ النَّبِيِّ

۱۴۶۴. الطبقات الكبرى عن ضمرة بن سعيد : لَمّا قَدِمَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله المَدينَةَ آخى بَينَ المُهاجِرينَ ؛ بَعضِهِم لِبَعضٍ ، وآخى بَينَ المُهاجِرينَ وَالأَنصارِ ، آخى بَينَهُم عَلَى الحَقِّ وَالمُؤاساةِ ، ويَتَوارَثونَ بَعدَ المَماتِ دونَ ذَوِي الأَرحامِ .
وكانوا تِسعينَ رَجُلاً ؛ خَمسَةٌ وأربَعونَ مِنَ المُهاجِرينَ ، وخَمسَةٌ وأربَعونَ مِنَ الأَنصارِ ، ويُقالُ : كانوا مِائَةً ؛ خَمسونٌ مِنَ المُهاجِرينَ ، وخَمسونٌ مِنَ الأَنصارِ . وكانَ ذلِكَ قَبلَ بَدرٍ ، فَلَمّا كانَت وَقعَةُ بَدرٍ وأنزَلَ اللّه‏ُ تَعالى : «وَأُوْلُواْ الأَْرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِى كِتَـبِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَىْ‏ءٍ عَلِيمُم » ۴
فَنَسَخَت هذِهِ الآيَةُ ما كانَ قَبلَها ، وَانقَطَعَتِ المُؤاخاةُ فِي الميراثِ ، ورَجَعَ كُلُّ إنسانٍ إلى نَسَبِهِ ، ووَرِثَهُ ذَوو رَحِمِهِ . ۵

1.الخصال : ۳ / ۴ ، مصادقة الإخوان : ۱۸۱ / ۱ كلاهما عن الفضيل بن يسار ، الاختصاص : ۳۱ ، بحار الأنوار : ۶۹ / ۲۳۷ / ۶ و ج ۷۴ / ۲۷۹ / ۳ .

2.ثواب الأعمال : ۲۲۰ / ۱ عن جميل بن درّاج ، بحار الأنوار : ۷۴ / ۳۹۷ / ۲۹ .

3.الكافي : ۲ / ۱۶۶ / ۶ ، بحار الأنوار : ۷۴ / ۲۷۱ / ۱۰ .

4.الأنفال : ۷۵ .

5.الطبقات الكبرى : ۱ / ۲۳۸ ؛ بحار الأنوار : ۱۹ / ۱۳۰ نقلاً عن المنتقى في مولود المصطفى وراجع تفسير القمّي : ۱ / ۲۸۰ .

  • نام منبع :
    دوستي در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: محمّد تقدیری، ترجمه: سیّد حسن اسلامی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5199
صفحه از 784
پرینت  ارسال به