فصل دوم : تأكيد بر برادرى در راه خدا
۲ / ۱
مؤمنان در حقيقتْ برادرند
قرآن
(در حقيقت ، مؤمنان برادرند . پس ميان برادرانتان اصلاح كنيد و از خدا بترسيد . باشد كه مورد ترحّم قرار گيريد!) .
(همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده مَشويد و نعمت خدا را بر خود ياد آريد، آنگاه كه دشمنان هم بوديد ، پس ميان دلهايتان الفت افكند تا به نعمت او برادر شديد ، و بر كناره پرتگاهى از آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد . اين چنين ، خداوند ، آياتش را بر شما روشن مىكند . باشد كه هدايت شويد!) .
(پس اگر [مشركان ]توبه كردند و نماز گزاردند و زكات پرداختند ، برادران دينى شما هستند ، و ما آيات خود را براى مردمى كه مىدانند ، تفصيل مىدهيم) .
(آنان را به نام پدرانشان بخوانيد كه اين كار نزد خداوند ، عادلانهتر است. پس اگر پدرانشان را نمىشناسيد ، برادران دينى و مَوالى (بندگان آزاد شده) شما هستند .
در آنچه به خطا رفتهايد، گناهى بر شما نيست ؛ ليكن در باب آنچه دلهايتان قصد داشته [مسئوليد] ، و خداوند ، بخشايشگر و مهربان است» .