۱ / ۷

دوستى ناآگاهانه در راه خدا

۱۴۲۷. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هركه ديگرى را به سبب ديدن عدالتى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دوست بدارد ، حال آن كه آن شخص ، در علم خدا دوزخى باشد ، خداوند عز و جل او را به سبب اين دوستى ، پاداش خواهد داد ، به همان گونه كه شخصى يكى از بهشتيان را دوست مى‏دارد . و هركه ديگرى را به سبب ستمى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دشمن بدارد ، حال آن كه در علم خدا آن شخص ، بهشتى باشد ، خداوند به او به سبب اين دشمنى ، پاداش خواهد داد، به همان‏گونه كه‏كسى‏يكى‏از دوزخيان‏رادشمن‏مى‏دارد.

۱۴۲۸. امام باقر عليه‏السلام : اگر كسى ديگرى را براى خدا دوست بدارد ، خداوند به سبب اين دوستى، به او پاداش‏خواهد داد ، گرچه آن شخصِ مورد دوستى ، نزد خدا دوزخى باشد ، و اگر كسى ديگرى را براى خدا دشمن بدارد ، خداوند به سبب اين دشمنى به او پاداش خواهد داد ، گرچه آن شخصِ مورد دشمنى ، نزد خدا از بهشتيان باشد .

نكته

همان‏گونه كه در پانوشت متن عربى آمده است ، اين حديث درباره كسانى است كه سعى و تلاش كافى براى شناخت افراد كرده‏اند ، امّا به حقيقت نرسيده‏اند و نمى‏تواند مجوّز دوستىِ بدون آزمون و سنجش با هر كسى باشد .

ر . ك : فصل پنجم (گزينش دوست) .

۱ / ۸

گوناگون

۱۴۲۹. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هان! تو را به معيار اين مسئله كه خير دنيا و آخرت را با آن به دست مى‏آورى ، راهنمايى كنم ؟ پايبند همنشينى با اهل ذكر باش و هر گاه تنها شدى ، تا مى‏توانى زبانت را به ذكر خدا بچرخان و در راه خدا ، دوست بدار و در راه خدا ، دشمن بدار .

۱ / ۷

المَحَبَّةُ فِي اللّه‏ِ جَهلاً

۱۴۲۷. رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : مَن أحَبَّ رَجُلاً فِي اللّه‏ِ ؛ لِعَدلٍ ظَهَرَ مِنهُ ـ و هُوَ في عِلمِ اللّه‏ِ مِن أهلِ النّارِ ـ آجَرَهُ اللّه‏ُ عَلى حُبِّهِ‏إيّاهُ كَما لَو أحَبَّ رَجُلاً مِن أهل الجَنَّةِ. و مَن أبغَضَ رَجُلاً فِي اللّه‏ِ ؛ لِجَورٍ ظَهَرَ مِنهُ ـ و هُوَ في عِلمِ اللّه‏ِ مِن أهلِ الجَنَّةِ ـ آجَرَهُ اللّه‏ُ عَلى بُغضِهِ إيّاهُ كَما لَو كانَ يُبغِضُ رَجُلاً مِن أهلِ النّارِ . ^۱

۱۴۲۸. الإمام الباقر عليه‏السلام : لَو أنَّ رَجُلاً أحَبَّ رَجُلاً للّه‏ِِ لَأَثابَهُ اللّه‏ُ عَلى حُبِّهِ إيّاهُ و إن كانَ المَحبوبُ في عِلمِ اللّه‏ِ مِن أهلِ النّارِ . و لَو أنَّ رَجُلاً أبغَضَ رَجُلاً للّه‏ِِ لَأَثابَهُ اللّه‏ُ عَلى بُغضِهِ إيّاهُ و إن كانَ المُبغَضُ في عِلمِ اللّه‏ِ مِن أهلِ الجَنَّةِ . ^۲

ملاحظة:

هذا إذا لم يكن المكلّف مقصّرا في التحقيق وإلاّ فلا ريب في أنّه غير مثاب على حبّه وبغضه بل يُؤاخَذ على تقصيره .

۱ / ۸

النَّوادِر

۱۴۲۹. رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ لِرَجُلٍ ـ : ألا أدُلُّكَ عَلى مِلاكِ هذَا الأَمرِ الَّذي تُصيبُ بِهِ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ ؟ عَلَيكَ بِمُجالَسَةِ أهلِ الذِّكرِ ، و إذا خَلَوتَ فَحَرِّك لِسانَكَ مَا استَطَعتَ بِذِكرِ اللّه‏ِ ، و أحبِب فِي اللّه‏ِ ، و أبغِض فِي اللّه‏ِ . ^۳