۱۳۷۰. امام صادق عليهالسلام : هرگاه خداوند متعال ، بندهاى را دوست بدارد ، فرمانبرى را به او الهام مىكند ، قناعت را همراهش مىسازد ، فهم عميق در دين را ارزانىاش مىدارد و با يقين ، او را نيرومند مىكند . در نتيجه آن بنده به روزىِ مورد نيازش بسنده مىكند و لباس عفّت مىپوشد .
و هرگاه خداوند ، بندهاى را دشمن بدارد ، مال را محبوبش مىگرداند و آرزوهايش را مىگستراند و دنياخواهى را به او الهام مىكند و او را به هواى نفسش وا مىگذارد . در نتيجه ، آن بنده بر توسن سركشى مىنشيند ، دامنه فساد را مىگسترانَد و به بندگان ، ستم مىكند .
۱۳۷۱. امام صادق عليهالسلام : خداوند ، هرگاه بندهاى را دوست بدارد ، او را از گناهان ، حفظ مىكند ، و بى نيازىاش را در جانش قرار مىدهد ، و پاداشش را برابر چشمانش مىنهد .
۱۳۷۲. امام صادق عليهالسلام : خداوند عز و جلپيامبرش را بر اساس محبّت خود ، تربيت كرد و فرمود : «در حقيقت ، تو را خويى است والا» و نيز خداوند عز و جلفرمود : «هركه از پيامبر فرمان بَرد ، از خداوندْ فرمان برده است» .
