(قارون از قوم موسى بود كه بر آنان ستم ورزيد و ما از گنجينه‏ها ، آن قدر به او داده بوديم كه كليدهاى آن براى يك گروه نيرومند ، سنگين مى‏آمد . [به خاطر آوريد ]آن هنگام [را ]كه قوم وى به او گفتند : سرمست مشو كه خدا ، سرمستان را دوست ندارد) .

(خداوند ، كافران را دوست ندارد) .

(از مردم [از سر تكبّر] ، رخ برمتاب و در زمين ، متكبّرانه راه مرو كه خداوند ، هيچ متكبّر فخرفروشى را دوست ندارد) .

۴ / ۳

آنان كه خدا دشمنشان مى‏دارد

حديث

۱۱۹۰. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداى عز و جلچهار تن را دشمن مى‏دارد : فروشنده سوگند خوار ، فقير متكبّر ، پيرِ زناكار و پيشواى ستمكار .

۱۱۹۱. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند به سه تن نمى‏نگرد و با آنان سخن نمى‏گويد : پيشواى ستمكار ، پيرِ زناكار و عابد متكبّر .

۱۱۹۲. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، سه تن را دشمن مى‏دارد: پير زناكار ، فقير متكبّر و دولتمندِ ستمكار .

۱۱۹۳. البُخلاء الخطيب ، از ابوذر : پيامبر اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهفرمود : «خداوند متعال ، سه تن را دشمن مى‏دارد : بخيل ، منّت‏گذار و بدكار» يا فرمود : «سوداگرِ سوگند خوار و فقير متكبّر» .

(إِنَّ قَـرُونَ كَانَ مِن قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَيْهِمْ وَءَاتَيْنَـهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَآ إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُوْلِى الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لاَ تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ الْفَرِحِينَ ) . ^۱

(إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْكَـفِرِينَ ) . ^۲

(وَلاَ تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لاَ تَمْشِ فِى الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ ) . ^۳

۴ / ۳

مَن يُبغِضُهُمُ اللّه‏ُ

۱۱۹۰. رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : أربَعَةٌ يُبغِضُهُمُ اللّه‏ُ عز و جل : البَيّاعُ الحَلاّفُ ، وَالفَقيرُ المُختالُ ، وَالشَّيخُ الزّاني ، وَالإِمامُ الجائِرُ . ^۴

۱۱۹۱. عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : ثَلاثَةٌ لا يُكَلِّمُهُمُ اللّه‏ُ ولا يَنظُرُ إلَيهِم : أميرٌ جائِرٌ ، وشَيخٌ زانٍ ، وعابِدٌ مُتَكَبِّرٌ . ^۵

۱۱۹۲. عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : ثَلاثَةٌ يُبغِضُهُمُ اللّه‏ُ : الشَّيخُ الزّاني ، وَالفَقيرُ المُختالُ ، وَالغَنِيُّ الظَّلومُ . ^۶

۱۱۹۳. البخلاء للخطيب عن أبي ذرّ : قالَ النبيّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : ثَلاثَةٌ يُبغِضُهُمُ اللّه‏ُ تَعالى : البَخيلُ ، وَالمَنّانُ ، وَالفاجِرُ . أو قالَ : التّاجِرُ الحَلاّفُ ، وَالفَقيرُ المُختالُ . ^۷