۱۱۲۴. الزهد ابن مبارك ـ به نقل از فضالة بن عبيد ـ : داوود عليهالسلاماز پروردگارش عز و جلپرسيد : ... پروردگارا ! مرا از محبوبترين بندگانت باخبر ساز .
فرمود : «قدرتمندى كه به مردم رحم مىكند و چنان براى مردم داورى مىكند كه براى خودش داورى مىكند ؛ و كسى كه خداوند به او مالى بخشيده است . پس او در جهت رضايت خداوند و در راه فرمانبرىِ خداوند عز و جل ، از آن خرج مىكند ؛ و كسى كه جوانى و نيرويش را در راه فرمانبرى از خداوند عز و جل صرف مىكند ؛ و كسى كه به دليل علاقهاش به مسجد همواره دلش آن جا است ؛ و مردى كه زنى زيبا را ببيند كه خود را در اختيارش گذاشته است ، امّا از ترس خدا او را واگذارد ؛ و كسى كه هرجا باشد ، مىداند خدا با اوست . اينان ، دلهايشان پاك ، و كسب و كارشان پاكيزه است و با جلال من يكديگر را دوست مىدارند . ديگران به وسيله آنان يادم مىكنند و با يادم ، آنان را ياد مىكنند . نيز كسى كه از ترس خداوند عز و جل ، چشمانش اشكبار شود» .
۱۱۲۵. المستدرك على الصحيحين ـ به نقل از ابن عباس ـ : پيامبر خدا فرمود : «هر كه داراى سه صفت باشد ، خداوند او را در پناه خود گيرد ، با رحمتش او را درپوشاند و او را مشمول محبّت خود كند» .
گفتند : يا رسول اللّه ! آنها چيستند ؟
فرمود : «آن كه چون به او چيزى دهند ، سپاس بگزارد؛ چون [بر دشمن خود ]توانا شود ، ببخشد ؛ و چون خشمگين شود ، درنگ و سستى كند» .
۱۱۲۶. رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هركه شادمان مىشود كه خدا و پيامبرش را دوست بدارد و يا خدا و پيامبرش او را دوست بدارند ، هرگاه سخن مىگويد ، راست بگويد و هرگاه او را امين دارند ، امانتدارى كند و با همسايگانش ، نيك همسايه دارى كند .
