۱۱۱۱. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، بنده مؤمنِ خود را كه تهيدستِ خويشتن‏دارِ عيالوار است ، دوست دارد .

۱۱۱۲. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، مؤمن را چون درويش و خويشتندار باشد ، دوست دارد .

۱۱۱۳. سُنَن التِّرمذي ـ به نقل از عبداللّه‏ بن مسعود ، كه حديث را به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهمى‏رساند ـ : [پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ]فرمود : «خداوند ، سه تن را دوست دارد : شخصى كه شبانه برمى‏خيزد و به تلاوت قرآن مى‏پردازد؛ شخصى كه با دست راستش صدقه مى‏دهد» و فكر مى‏كنم پس از آن فرمود : «و آن را از دست چپش پنهان مى‏دارد؛ و شخصى كه همراه گروهى رزمنده باشد و چون يارانش بپراكنند ، خود به رويارويى دشمن مى‏شتابد» .

۱۱۱۴. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، سه تن را دوست مى‏دارد ، به آنان لبخند مى‏زند و به آنان شادمان مى‏شود : كسى كه چون گروهى پديدار شوند ، در پىِ آن براى خدا با جان خود مى‏جنگد، پس‏يا كشته مى‏شود و يا خداوند يارى‏اش مى‏كند و از رنج كارزار بى‏نيازش مى‏سازد . پس مى‏فرمايد : «به اين بنده‏ام بنگريد كه چگونه براى من از جان شكيبايى ورزيد» ؛ و كسى كه زنى زيبا و بسترى نرم و خوش دارد . پس شبانه از جايش برمى‏خيزد . آن‏گاه خداوند مى‏فرمايد : «شهوتش را مى‏نهد و مرا ياد مى‏كند ، حال آن كه اگر مى‏خواست ، مى‏خفت» ؛ و كسى كه هرگاه با گروهى همسفر گردد ، چون آنان تا پاسى از شب بيدار بمانند و سپس بخوابند ، در خوشى و ناخوشى ، سحرگاهان [براى عبادت] از خواب برخيزد .

۱۱۱۵. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، روز قيامت به سه تن لبخند مى‏زند : كسى كه شبانه بر مى‏خيزد و نماز مى‏خواند؛ مردمى كه براى نماز ، صف مى‏بندند ؛ و مردمى كه براى پيكار با دشمن صف مى‏بندند .

۱۱۱۱. عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : إنَّ اللّه‏َ يُحِبُّ عَبدَهُ المُؤمِنَ الفَقيرَ المُتَعَفِّفَ أبَا العِيالِ . ^۱

۱۱۱۲. عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : إنَّ اللّه‏َ يُحِبُّ المُؤمِنَ إذا كانَ فَقيرا مُتَعَفِّفا . ^۲

۱۱۱۳. سنن الترمذي عن عبداللّه‏ بن مسعود يرفعه : قالَ [رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله] : ثَلاثَةٌ يُحِبُّهُمُ اللّه‏ُ : رَجُلٌ قامَ مِنَ اللَّيلِ يَتلو كِتابَ اللّه‏ِ ، ورَجُلٌ تَصَدَّقَ صَدَقَةً بِيَمينِهِ يُخفيها ـ أراهُ قالَ : ـ مِن شِمالِهِ ، ورَجُلٌ كانَ في سَرِيَّةٍ فَانهَزَمَ أصحابُهُ فَاستَقبَلَ العَدُوَّ . ^۳

۱۱۱۴. رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : ثَلاثَةٌ يُحِبُّهُمُ اللّه‏ُ ويَضحَكُ إلَيهِم ويَستَبشِرُ بِهِم : الَّذي إذَا انكَشَفَت فِئَةٌ قاتَلَ وَراءَها بِنَفسِهِ للّه‏ِِ ، فَإِمّا أن يُقتَلَ وإمّا أن يَنصُرَهُ اللّه‏ُ ويَكفِيَهُ ، فَيَقولُ : اُنظُروا إلى عَبدي هذا كَيفَ صَبَرَ لي بِنَفسِهِ ! وَالَّذي لَهُ امرَأَةٌ حَسَنَةٌ وفِراشٌ لَينٌ حَسَنٌ فَيَقومُ مِنَ اللَّيلِ ، فَيَقولُ : يَذَرُ شَهوَتَهُ فَيَذكُرُني ولَو شاءَ رَقَدَ ! وَالَّذي إذا كانَ في سَفَرٍ وكانَ مَعَهُ رَكبٌ فَسَهِروا ثُمَّ هَجَعوا فَقامَ مِنَ السَّحَرِ في سَرّاءَ وضَرّاءَ . ^۴

۱۱۱۵. عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : ثَلاثَةٌ يَضحَكُ اللّه‏ُ يَومَ القِيامَةِ إلَيهِم : الرَّجُلُ إذا قامَ مِنَ اللَّيلِ يُصَلّي ، وَالقَومُ إذا صَفّوا لِلصَّلاةِ ، وَالقَومُ إذا صَفّوا لِقِتالِ العَدُوِّ . ^۵