۹۸۴. رسول خدا صلىاللهعليهوآله ـ در دعايش ـ : بارالها ! ما را به فرمانت مشغول ، به وعدهات مطمئن ، از آفريدهات نوميد ، به خود مأنوس ، از غير از خود ترسان ، به قضايت خشنود ، در بلايت شكيبا ، بر نعمتت سپاسگزار ، به يادت كامروا ، به كتابت شادمان ، با خودت در شبانهروزْ رازگو ، براى مرگ ، آماده و به ديدارت مشتاق ساز .
۹۸۵. فاطمه عليهاالسلام ـ در دعايش ـ : بارالها! نگريستن به رخسارت و شوق ديدارت را از تو درخواست مىكنم .
۹۸۶. امام سجّاد عليهالسلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! بر محمّد و آل محمّد درود بفرست و قلبم را براى محبّتت بپرداز و آن را به ياد خود مشغول بدار .
۹۸۷. امام سجّاد عليهالسلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! من از هرچه با اراده تو مخالفت دارد و يا از محبّت تو به دور است ، به سويت توبه مىكنم ؛ از آنچه در دلم مىگذرد ، و از نگاههاى چشمم و از گفتههاى زبانم .
۹۸۸. امام سجّاد عليهالسلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! مرا از كسانى قرار ده كه براى ديدنت جدّيت به خرج دادند و باز نماندند و راه تو را پيمودند و از آن ، منحرف نشدند و براى رسيدن ، به تو اعتماد كردند ، تا آن كه رسيدند . پس دلهايشان را از محبّت خود ، سيراب ساختى و جانهايشان را به معرفت خويش ، مأنوس كردى .
۹۸۹. امام سجّاد عليهالسلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! بر محمّد و آل محمّد، درود بفرست و ما را از پيش و پس ، چپ و راست و از همه سويمان حفظ كن ؛ حفظ كردنى كه از معصيتْ بازدارد، بهسوى طاعتت هدايت كند و دوستىات را به كار گيرد.
