۲ / ۴
تقوا
۹۷۵. امام باقر عليهالسلام ـ خطاب به جابر ـ : اى جابر ! بدان كه باتقوايان ، كمهزينهترينْ مردم دنيا و بيشترين يارىرسانندگان به تو هستند ؛ [خدا را ]ياد مىكنى و آنان، يارىات مىكنند و اگر فراموش كنى ، به يادت مىآورند؛ فرمان خدا را هموارهبر زبانمىآورند و پايبند به فرمان خدا و اجرا كننده آن هستند ؛ محبّتِ خود [به غير خدا] را براى دوستى پروردگارشان بُريدهاند و از دنيا براى پيروى از فرمانروايشان، روىگرداندهاند و با دلهاى خود، به خداوند عز و جل و دوستىاش نگريستهاند و دانستهاند كه همو به سبب جايگاه بزرگش شايسته نگريستن است .
۲ / ۵
عزم
۹۷۶. موسى عليهالسلام ـ از خداوند عز و جلپرسيد ـ : پروردگارا ! تو كجايى تا قصد ديدارت كنم ؟
خداوند پاسخ داد : «هرگاه مرا قصد كنى ، در حقيقتْ رسيدهاى» .
۹۷۷. امام صادق عليهالسلام ـ در دعايش هنگام رفتن به نزد منصور ، خليفه عباسى ـ : بارالها ! ... مىدانم برترين توشه رهرو به سوى تو ، اراده استوار و فروتنى يارىخواهانه است ، و اينك ، قلبم با ارادهاى استوار و فروتنى متواضعانه با تو رازگويى مىكند .
۹۷۸. امام صادق عليهالسلام ـ در دعايش به هنگام بامداد ـ : بارالها ! مىدانم كه برترين توشه رهرو به سوى تو ، اراده استوار ، نيّت خالصانه و ضمير پاك است .
۹۷۹. امام كاظم عليهالسلام ـ در دعايش ، زمانى كه او را به سوى بغداد مىبردند ـ : مىدانم كه برترين توشه رهرو به سوى تو ، اراده استوارى است كه با آن ، تو را برمىگزيند ، و اينك ، قلبم با ارادهاى استوار با تو رازگويى مىكند .
