407
دوستي در قرآن و حديث

۹۵۴. امام على عليه‏السلام : خداوند متعال را براى دوستانش شرابى است كه هرگاه بنوشند، مست شوند و چون مست شوند ، به طرب در آيند و چون به طرب در آيند ، شيرين گردند و چون شيرين گردند ، ذوب شوند و چون ذوب شوند ، خالص شوند و چون خالص شوند ، بجويند و چون بجويند ، بيابند و چون بيابند ، برسند و چون برسند ، بپيوندند و چون بپيوندند ، ميانشان و ميان محبوبشان تفاوتى بر جاى نمانَد .

۹۵۵. امام سجّاد عليه‏السلام ـ در دعايش در ستايش خداى عز و جلـ : خلق را با قدرت خود ، بى هيچ سابقه‏اى بيافريد و آنان را بر طبق مشيّت خود ، صورت داد . سپس آنان را در راه اراده‏اش پيش برد و در راه دوستى‏اش برانگيخت .

۲ / ۲

شناخت خدا

۹۵۶. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ در دعاى جوشن كبير ـ : اى آن كه نهايت خواسته خواستاران است ! اى آن كه منتهاى همّت عارفان است! و اى آن كه منتهاى جستن جويندگان است !

۹۵۷. امام على عليه‏السلام ـ در وصف ملائكه ـ : آن‏گاه خداوند سبحان ، براى جاى دادن در آسمان‏هايش و آباد كردن بخش برين ملكوتش ، آفريدگانى نوپديد از ملائكه‏اش بيافريد . . . اشتغال به عبادتش ، آنان را از هر چيز ديگر بازداشته است و حقايق ايمان ، آنان را به معرفت پروردگارشان پيوند داده است و يقين به او ، آنان را از ديگران بريده و شيفته او ساخته است و خواسته‏هايشان از آنچه نزد اوست ، به آنچه نزد ديگرى است ، درنمى‏گذرد . آنان ، شيرينى معرفتش را چشيده و از جام لبريز محبّتش نوشيده‏اند .


دوستي در قرآن و حديث
406

۹۵۴. عنه عليه‏السلام : إنَّ للّه‏ِِ تَعالى شَرابا لِأَولِيائِهِ ، إذا شَرِبوا سَكِروا ، وإذا سَكِروا طَرِبوا ، وإذا طَرِبوا طابوا ، وإذا طابوا ذابوا ، وإذا ذابوا خَلَصوا ، وإذا خَلَصوا طَلَبوا ، وإذا طَلَبوا وَجَدوا ، وإذا وَجَدوا وَصَلوا ، وإذا وَصَلُوا اتَّصَلوا ، وإذَا اتَّصَلوا لا فَرقَ بَينَهُم وبَينَ حَبيبِهِم . ۱

۹۵۵. الإمام زين العابدين عليه‏السلام ـ مِن دُعائِهِ فِي التَّحميدِ للّه‏ِِ عز و جل ـ : اِبتَدَعَ بِقُدرَتِهِ الخَلقَ ابتِداعا ، وَاختَرَعَهُم عَلى مَشِيَّتِهِ اختِراعا ، ثُمَّ سَلَكَ بِهِم طَريقَ إرادَتِهِ ، وبَعَثَهُم في سَبيلِ مَحَبَّتِهِ . ۲

۲ / ۲

مَعرِفَةُ اللّه‏ِ

۹۵۶. رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ في دُعاءِ الجَوشَنِ الكَبيرِ ـ : يا مَن هُوَ غايَةُ مُرادِ المُريدينَ ، يا مَن هُوَ مُنتَهى هِمَمِ العارِفينَ ، يا مَن هُوَ مُنتَهى طَلَبِ الطّالِبينَ . ۳

۹۵۷. الإمام عليّ عليه‏السلام ـ في صِفَةِ المَلائِكَةِ ـ : ثُمَّ خَلَقَ سُبحانَهُ لاِءِسكانِ سَماواتِهِ وعِمارَةِ الصَّفيحِ الأَعلى مِن مَلَكوتِهِ خَلقا بَديعا مِن مَلائِكَتِهِ . . . قَدِ استَفرَغَتهُم أشغالُ عِبادَتِهِ ، ووَصَلَت حَقائِقُ الإِيمانِ بَينَهُم وبَينَ مَعرِفَتِهِ ، وقَطَعَهُم الإِيقانُ بِهِ إلَى الوَلَهِ إلَيهِ ، ولَم تُجاوِز رَغَباتُهُم ما عِندَهُ إلى ما عِندَ غَيرِهِ ، قَد ذاقوا حَلاوَةَ مَعرِفَتِهِ ، وشَرِبوا بِالكَأسِ الرَّوِيَّةِ مِن مَحَبَّتِهِ . ۴

1.التحفة السنيّة للفيض الكاشاني: ۸۶ ، ده رساله للفيض : ۲۴۲ نحوه ، وفي مصابيح القلوب : ۱۷۳ «فإذا شربوا طلبوا وإذا طلبوا طربوا وإذا طربوا طاروا وإذا طاروا وصلوا وإذا وصلوا انفصلوا وإذا انفصلوا اتّصلوا، وإذا اتّصلوا خلصوا» وفي المثنوي لجلال الدين الرّومي: ۱۰۷۴ «إنّ للّه‏ تعالى‏شرابا أعدّه لأوليائه...» ولم نجده في المصادر الأوّلية .

2.الصحيفة السجّادية : ۱۹ الدعاء ۱ .

3.البلد الأمين : ۴۱۱ ، مصباح الكفعمي : ۳۴۸ .

4.نهج البلاغة : الخطبة ۹۱ ، بحار الأنوار : ۵۷ / ۱۰۹ / ۹۰ و ج ۷۷ / ۳۲۰ / ۱۷ .

  • نام منبع :
    دوستي در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: محمّد تقدیری، ترجمه: سیّد حسن اسلامی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5067
صفحه از 784
پرینت  ارسال به