۸۴۶. صحيح البخارى ـ به نقل از اَنَس ـ : من و پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهبيرون از مسجد بوديم كه مردى در كنار درِ مسجد ، ما را ديد و گفت : اى پيامبر خدا ! روز قيامت ، كى است ؟
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود : «چه براى آن آماده كرده‏اى ؟» .
گويى آن مرد ، [اظهار ]فروتنى كرد و سپس گفت : اى پيامبر خدا ! براى آن ، روزه و نماز و صدقه فراوانى آماده نكرده‏ام ؛ ليكن خدا و پيامبرش را دوست مى‏دارم .
حضرت فرمود : «تو همراه كسى هستى كه دوستش مى‏دارى» .

۸۴۷. امام باقر عليه‏السلام : مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! نمازگزاران را دوست دارم ؛ امّا خودْ نماز نمى‏خوانم . روزه‏گيران را دوست دارم ؛ امّا خودْ روزه نمى‏گيرم .
پيامبر خدا به او فرمود : «تو همراه كسى هستى كه دوستش دارى و بهره‏ات همان است كه به دست آورده‏اى» .

۸۴۶. صحيح البخاري عن أنس : بَينَما أنَا وَالنَّبِيُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله خارِجانِ مِنَ المَسجِدِ ، فَلَقِيَنا رَجُلٌ عِندَ سُدَّةِ المَسجِدِ .
فَقالَ : يا رَسولَ اللّه‏ِ ، مَتَى السّاعَةُ ؟
قالَ النَّبِيُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : ما أعدَدتَ لَها ؟
فَكَأَنَّ الرَّجُلَ استَكانَ ، ثُمَّ قالَ : يا رَسولَ اللّه‏ِ ، ما أعدَدتُ لَها كَبيرَ صِيامٍ ولاصَلاةٍ ولا صَدَقَةٍ ، ولكِنّي اُحِبُّ اللّه‏َ ورَسولَهُ .
قالَ : أنتَ مَعَ مَن أحبَبتَ . ^۱

۸۴۷. الإمام الباقر عليه‏السلام : إنَّ رَجُلاً أتَى النَّبِيَّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فَقالَ : يا رَسولَ اللّه‏ِ ، اُحِبُّ المُصَلّينَ ولا اُصَلّي ، واُحِبُّ الصَّوّامينَ ولا أصومُ ؟
فَقالَ لَهُ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : أنتَ مَعَ مَن أحبَبتَ ، ولَكَ مَا اكتَسَبتَ . ^۲