233
دوستي در قرآن و حديث

۵۷۸. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : بر مؤمن ، حرام است كه به مؤمنى ديگر ستم كند ، يا او را واگذارد ، يا غيبتِ او را بكند و يا او را يكسره براند .

۵۷۹. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : مسلمان ، برادرِ مسلمان است ؛ نه به او ستم مى‏كند و نه او را تسليم [مشكلات ]مى‏نمايد .

۵۸۰. امام على عليه‏السلام : بزرگ ، كسى است كه سنگينى [مشكلات زندگىِ] برادرانش را بر دوش كشد و با همسايگانش نيك همسايه‏دارى كند .

۵۸۱. امام على عليه‏السلام : با برادرانت نرمى كن ، تندى زبانت را از آنان بازدار و عطا و دِهِش خود را شامل آنان كن .

۵۸۲. امام على عليه‏السلام : دشمنى‏ات را با دشمنت آشكار مكن ، با دوست خود ، درشتى منما و عذر را بپذير ـ گرچه دروغين باشد ـ ، و پاسخگويى را ـ گرچه به سودت باشد ـ ، از سر قدرتْ رها كن .

۵۸۳. امام على عليه‏السلام : مسلمان ، برادرِ مسلمان است . پس ، از يكديگر عيب مگيريد و يكديگر را تنها مگذاريد ، كه راه‏هاى دين ، يكى است و طريقت‏هايش ميانه است . هر كس در آن گام نهد ، [به مقصد] مى‏رسد و هركس آن را رها كند ، از دين خارج مى‏شود و هركس از آن جدا گردد ، نابود مى‏شود .

۵۸۴. امام باقر عليه‏السلام : مؤمن ، برادرِ مؤمن است ؛ به او دشنام نمى‏دهد ، او را محروم نمى‏سازد و به او بدگمان نمى‏شود .


دوستي در قرآن و حديث
232

۵۷۸. عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : المُؤمِنُ حَرامٌ عَلَى المُؤمِنِ أن يَظلِمَهُ ، أو يَخذُلَهُ ، أو يَغتابَهُ ، أو يَدفَعَهُ دَفعَةً . ۱

۵۷۹. عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : المُسلِمُ أخُو المُسلِمِ ؛ لا يَظلِمُهُ ، و لا يُسلِمُهُ . ۲

۵۸۰. الإمام عليّ عليه‏السلام : السَّيِّدُ مَن تَحَمَّلَ أثقالَ إخوانِهِ ، وأحسَنَ مُجاوَرَةَ جيرانِهِ . ۳

۵۸۱. عنه عليه‏السلام : اِرفَق بِإِخوانِكَ، وَاكفِهِم غَربَ لِسانِكَ، وأجرِ عَلَيهِم‏سَيبَ إحسانِكَ . ۴

۵۸۲. عنه عليه‏السلام : لا تُنابِذ عَدُوَّكَ ، و لا تُقَرِّع صَديقَكَ ، وَ اقبَلِ العُذرَ و إن كانَ كِذبا ، ودَعِ الجَوابَ عَن قُدرَةٍ و إن كانَ لَكَ . ۵

۵۸۳. عنه عليه‏السلام : إنَّ المُسلِمَ أخُو المُسلِمِ ؛ فَلا تَنابَزوا ، و لا تَخاذَلوا ؛ فَإِنَّ شَرائِعَ الدّينِ واحِدَةٌ ، وسُبُلَهُ قاصِدَةٌ، مَن أخَذَ بِها لَحِقَ، ومَن تَرَكَها مَرَقَ، ومَن فارَقَها مَحَقَ . ۶

۵۸۴. الإمام الباقر عليه‏السلام : إنَّ المُؤمِنَ أخُو المُؤمِنِ ؛ لا يَشتِمُهُ ، و لا يَحرِمُهُ ، و لا يُسيءُ بِهِ الظَّنَّ . ۷

1.الكافي : ۲ / ۲۳۵ / ۱۹ و ص ۲۳۳ / ۱۲ نحوه وكلاهما عن سليمان بن خالد عن الإمام الباقر عليه‏السلاموفي الأخير من دون إسناد اليه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، بحار الأنوار : ۶۷ / ۳۵۸ / ۶۲ ؛ المعجم الكبير : ۳ / ۲۹۴ / ۳۴۴۴ عن أبي مالك الأشعري نحوه .

2.صحيح البخاري : ۲ / ۸۶۲ / ۲۳۱۰ و ج ۶ / ۲۵۵۰ / ۶۵۵۱ ، مسند ابن حنبل : ۲ / ۴۰۰ / ۵۶۵۰ ، السنن الكبرى : ۶ / ۱۵۷ / ۱۱۵۱۲ و ج ۸ / ۵۷۳ / ۱۷۶۰۴ كلّها عن عبداللّه‏ بن عمر ، صحيح مسلم : ۴ / ۱۹۹۶ / ۵۸ ، سنن أبي داود : ۴ / ۲۷۳ / ۴۸۹۳ ، سنن الترمذي : ۴ / ۳۴ / ۱۴۲۶ كلّها عن سالم عن أبيه .

3.غرر الحكم : ۲۰۰۲ .

4.غرر الحكم : ۲۳۸۱ .

5.غرر الحكم : ۱۰۳۵۸ .

6.الأمالي للمفيد : ۲۳۴ / ۵ ، الأمالي للطوسي : ۱۱ / ۱۳ ، كلاهما عن الأصبغ بن نباتة ، تحف العقول : ۲۰۳ ، وقعة صفّين : ۲۲۴ عن أبي سنان الأسلمي وفيه «تنابذوا» بدل «تنابزوا» ، بحار الأنوار : ۳۲ / ۵۹۵ / ۴۷۴ .

7.تحف العقول : ۲۹۶ ، بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۷۶ / ۳۵ .

  • نام منبع :
    دوستي در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: محمّد تقدیری، ترجمه: سیّد حسن اسلامی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5396
صفحه از 784
پرینت  ارسال به