ع ـ دست انداختن
۳۶۱. امام صادق عليهالسلام : شخص متكبّر ، نبايد اميد نيكستايى را از ديگران داشته باشد ... ؛ همچنين كسى كه مردم را دست مىاندازد ، نبايد انتظار دوستى راستين داشته باشد .
ف ـ گناه
۳۶۲. رسول خدا صلىاللهعليهوآله : سوگند به آن كه جان محمّد در دست اوست ، هرگز دو دوست از يكديگر جدا نشدهاند ، مگر بر اثر گناهى كه از يكى از آنان سر زده است .
ص ـ پيروى از سخنچين
۳۶۳. امام على عليهالسلام : هركه از سخنچين پيروى كند ، دوست را از دست مىدهد .
ق ـ سرزنش بسيار
۳۶۴. امام على عليهالسلام : سرزنش بسيار ، دلها را كينهور مىكند و ياران را مىپراكند .
ر ـ جويا نشدن حال
۳۶۵. امام على عليهالسلام : جويا نشدن حال دوست ، به جدايى مىانجامد .
۳۶۶. امام على عليهالسلام : هركه جوياى حال دوستش نشود ، دوستش را از دست داده است.
۳۶۷. امام على عليهالسلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
فضل و كمال ، از بزرگوارى سرشت است /
و منّت گذاشتن ، نيكوكارى را تباه مىكند .
جويا نشدن حال دوست /
به جدايى فرا مىخواند .
