۲۲۹. امام على عليهالسلام : بخشندگى ، عامل دوستى است .
۲۳۰. امام على عليهالسلام : بخشندگى ، [بذر] دوستى را [در دلها] مىكارد .
۲۳۱. امام على عليهالسلام : پايبند بخشندگى و خوشخويى باشيد؛ زيرا اين دو ، روزى را افزايش مىدهند و باعث دوستى مىشوند .
۲۳۲. امام على عليهالسلام : بخشندگىِ انسان ، او را محبوب مخالفانش مىكند و بُخلش او را منفور فرزندانش مىسازد .
۲۳۳. امام على عليهالسلام : آدم بخشنده ، محبوب و ستوده است ، گرچه از بخشش او چيزى به ستايشگرش نرسد ، برعكسِ شخص بخيل .
۲۳۴. امام على عليهالسلام : انسان بزرگ ، مورد حسادت است و انسان بخشنده ، محبوب و دوستداشتنى است .
ف ـ بيزارى از بدى
۲۳۵. امام صادق عليهالسلام : هركه خداوند ، بدى را منفورش ساخته باشد ، . . . دوستى و سازگارى با مردم را روزى او ساخته است . چنين كسى ، از گسستن از مردم و دشمنىها به دور است و هيچ نسبتى با اين خصلتها و صاحبان آنها ندارد .
ص ـ رها كردن حسادت
۲۳۶. امام على عليهالسلام : هركه حسادت را رها كند ، محبوب مردم مىشود .