ج ـ خوشخويى
۱۸۸. رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خوشخويى ، دوستى را استوار مىكند .
۱۸۹. امام على عليهالسلام : خوشخويى ، روزى را فراوان مىكند و دوستان را [با انسانْ ]مأنوس مىنمايد .
۱۹۰. امام على عليهالسلام : خوشخويى ، محبّت به بار مىآورد و دوستى را استوار مىكند .
۱۹۱. امام على عليهالسلام : پايبند خوشخويى باش كه دوستى [مردم] را نصيبت مىكند .
۱۹۲. امام صادق عليهالسلام : خواستار همراهى مردم شدم ، پس [ريشه] آن را در خوشخويى يافتم .
۱۹۳. امام صادق عليهالسلام : خوشخويى ، جلب كننده دوستى است .
د ـ خوشرفتارى
۱۹۴. امام على عليهالسلام : با خوشرفتارى ، رفيقان ، انس مىگيرند .
۱۹۵. امام على عليهالسلام : با خوشرفتارى ، رفيقان [به دوستى با انسانْ] تمايل پيدا مىكنند .
۱۹۶. امام على عليهالسلام : با خوشرفتارى ، رفيقانْ فراوان مىشوند .
۱۹۷. امام على عليهالسلام : خوشرفتارى ، بر محبّت دلها مىافزايد .