۱۱۲۷. عيسى عليهالسلام : اگر مىخواهيد دوستان و برگزيدگان خدا باشيد ، به آن كه به شما بدى مىكند ، نيكى كنيد و از آن كه به شما ستم مىكند ، درگذريد و بر آن كه از شما روى مىگرداند ، سلام دهيد .
۱۱۲۸. رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند متعال مىفرمايد : «دوستىام براى آنانكه به خاطر من دوستى مىكنند ، قطعى است و دوستىام براى آنان كه براى من يكديگر را يارى مىكنند ، قطعى است» .
۱۱۲۹. إرشاد القلوب : از امير مؤمنان منقول است كه پيامبر صلىاللهعليهوآله از پروردگارش در شب معراج پرسيد : پروردگارا ! كدام يك از اعمال ، برتر است ؟
خداوند متعال فرمود : «هيچ چيز نزدم برتر از توكّل به من و خشنودى به قسمت من نيست . اى محمّد! دوستىام براى آنانكه به خاطر من يكديگر را دوست مىدارند ، ثابت است ؛ و دوستىام براى آنان كه به خاطر من به يكديگر مهر مىورزند ، ثابت است؛ و دوستىام براى آنان كه به خاطر من به يكديگر مىپيوندند ، ثابت است؛ و دوستىام براى توكّل كنندگان بر من ، ثابت است . براى دوستىام ، نه نشان [ثابت ]و اندازهاى است ، و نه فرجام و نهايتى . هرگاه برايشان نشانى بردارم ، نشانى ديگر بگذارم . آنان هستند كه به [خاطر ]نگاه من به آفريدگانم ، به آنها مىنگرند و نيازهايشان را نزد خلق نمىبرند؛ شكمهايشان از حرامخوارى سَبُك است ؛ خوشىشان در دنيا ياد من و دوستى من و خشنودى من (از آنان) است» .
۱۱۳۰. امام على عليهالسلام : مردى نزد پيامبر صلىاللهعليهوآله آمد و گفت : به من كارى بياموز كه با انجام دادنش ، خداوند مرا دوست بدارد ، آفريدگان نيز دوستم بدارند ، خداوند دارايىام را بيفزايد ، تندرستم گرداند ، عمرم را طولانى كند و مرا با تو محشور سازد .
حضرت فرمود : «اينها شش صفت است كه نيازمند شش صفت ديگر است : هرگاه خواستى خداوند دوستت بدارد ، از او بترس و تقواى او را پيشه كن؛ و هرگاه خواستى آفريدگان دوستت بدارند ، به آنان نيكى كن و آنچه را در دست دارند ، رها كن؛ و هرگاه خواستى خداوند دارايىات را بيفزايد ، زكات بپرداز؛ و هرگاه خواستى خداوند تندرستت گرداند ، بسيار صدقه بده؛ و هرگاه خواستى خداوند عمرت را طولانى كند ، به ديدار خويشاوندانت برو؛ و هرگاه خواستى خداوند تو را با من محشور سازد ، در برابر خداى يگانه قهّار ، سجدهات را طولانى كن» .
